Dali_Doc έγραψε:
Να ζήσω μια ζωή χωρίς μίση, αδικίες και έλλειψη αγάπης....
Θα συμφωνησω με τον γιατρο...
Επισης θα ηθελα να μην εχω πολλες εννοιες και να μπορουσα να εχω λιγες ωρες επιπλεον διαθεσιμες καθε Σαβ/κο για να ειμαι με το ποδηλατακι μου επανω στα βουνα.
και επιπλεον καποτε να καταφερω να αποκτησω ενα γρηγορο αμαξι ετσι ωστε να τρεχω και να ξεχνιεμαι μεσα σε ωραιες πιστες με ομορφα, δασωδη τοπια... (ειμαι λιγο γκαζο-κεφαλος και φυσιολατρης ταυτοχρονα)
... να μην πάψω να ονειρεύομαι, να φαντάζομαι, να δημιουργώ...
Κι όσο υπάρχουν τα όνειρα, μπορούμε να βλέπουμε και να νιώθουμε τον κόσμο, να επιθυμούμε να πράττουμε και να επιδιώκουμε αλλαγές. Αν σταματήσουμε, ίσως να έχουμε χάσει ένα μεγάλο κομμάτι της φύσης μας... είναι λυπηρό αν γίνει κάτι τέτοιο...
και επιπλεον καποτε να καταφερω να αποκτησω ενα γρηγορο αμαξι ετσι ωστε να τρεχω και να ξεχνιεμαι μεσα σε ωραιες πιστες με ομορφα, δασωδη τοπια... (ειμαι λιγο γκαζο-κεφαλος και φυσιολατρης ταυτοχρονα)
(ματαιοδοξια? ισως...)
Χμμμμ κάψιμο μάλλον...
Τα όνειρά μου είναι...
- να δουλεύω αλλά να βλέπω και φράγκα.
- Να πάρω PhD. Nα με σεβαστεί ο κόσμος όταν θα χτυπήσω πόρτες και θα ψάξω για δουλειά.
- Να μην πάνε χαμένα τα χρόνια σπουδών μου. Όλο το διάβασμα που έχω ρίξει και οι θυσίες που έχω κάνει να έχουν κάποιο νόημα.
- Να πέσει η κυβέρνηση. Να εξοριστεί ο “Παπασκόνι” σε κάνα νησί στην Ωκεανία, απ’αυτά τα μικροσκοπικά που δεν φαίνονται ούτε στο χάρτη. Να ξεχαστεί δηλαδή, και να μην επιστρέψει ποτέ στη πατρίδα του. (Φυσικά αυτό δεν είναι όνειρο αλλά ουτοπία).
- And last but not least, να βρω έναν αξιοπρεπή και ώριμο άνδρα (κάνα χειρούργο ή διπλωμάτη αν γίνεται... just kidding!) και μια μέρα να αποκτήσω και ένα παιδί.
Και ελπίζω τα όνειρα αυτά να έχουν πραγματοποιηθεί μέχρι τα 40 μου, γιατί αλλιώς παίζει πρόβλημα!!
