Κοινότητα - Πύλη - Περιοδικό Φοιτητών Πανεπιστημίου Αιγαίου -- Πρωτοβουλία MyAegean

Από το μέλος tzotzo :

Οχι... όχι σήμερα. Μη βγεις στο δρόμο. Μη διαδηλώσεις, μην αντισταθείς. Μην με σκεφτείς και μη με γιορτάσεις. Μη διαμαρτυρηθείς, μην πας εκεί ούτε και πουθενά αλλού. Όχι σήμερα. Μην ετοιμάσεις παράσταση σχολική, μην κάνεις απεργία, μην ζητήσεις τίποτα. Όχι σήμερα...

Από το μέλος jeandoumpier :

Μια συνοπτική αναφορά στην δύναμη και τον ρόλο των πλειοψηφιών και γενικότερα των μαζικών τάσεων που διαμόρφωσαν την σημερινή δημοκρατία αλλά και το πολιτικό σύστημα των τελευταίων δεκαετιών, και στην παιδεία ως μοναδικό αίτιο και τελευταία ελπίδα ταυτόχρονα για τις επόμενες γενιές.

Από το μέλος tzou :

Προεκλογική περίοδος: Ακούμε πολλά τριγύρω μας, βιώνουμε δύσκολες καταστάσεις, από πολλές σκοπιές. Πιστεύουμε, παραμυθιαζόμαστε, ελπίζουμε, φοβόμαστε… Καταλαβαίνουμε, όμως, πραγματικά τί κάνουμε και κατά πόσο οι αποφάσεις και επιλογές μας ανταποκρίνονται στα πιστεύω, τις προσδοκίες και τις ελπίδες μας; Πώς μπορούμε άραγε να ισχυριζόμαστε πως βλέπουμε; Έχουμε μάτια, μάθαμε όμως ποτέ να τα χρησιμοποιούμε; Και όχι μόνο τα μάτια, αλλά και τα αφτιά μας. Ακούμε, βλέπουμε μα δεν καταλαβαίνουμε. Στόμα έχουμε και δεν μιλάμε. Αντιλαμβανόμαστε ότι κάτι δεν πάει καλά, ζητάμε την αλλαγή, νομίζουμε ότι προσπαθούμε. Καταφέρνουμε όμως ποτέ κάτι ουσιαστικό ή διαιωνίζουμε μια κατάσταση που συνεχίζει να μας βλάπτει, ενώ πιστέψαμε, έστω για λίγο, πως θα μας σώσει;

Από το μέλος felisiapan :

Περιμένοντας να έρθει η σειρά μου για να κουρευτώ, πέρασαν από τα μάτια μου τα όνειρα και οι προσδοκίες για το αύριο, που είχα από μικρή, έφτασα στο σήμερα και αυτό που βρήκα ήταν η ελπίδα να σταθεί ο κόσμος στα πόδια του.
Πόση ειρωνεία, παλιά ονειρευόμουν να γίνω σαν τους γονείς μου, να φτιάξω μια οικογένεια σαν την δική τους και να παρέχω στα παιδιά μου περισσότερη εκπαίδευση από όση είχα εγώ. Βλέπετε οι γονείς μου, απλοί και εργατικοί και οικογενειάρχες άνθρωποι, προσπάθησαν να μας τα παρέχουν όλα, μόνο που δεν είχαν πολλές γνώσεις να μας μεταλαμπαδεύσουν. Αυτές λοιπόν ήθελα να μπορέσω να μεταλαμπαδεύσω εγώ στα παιδιά μου αύριο για να γίνουν άξιοι πολίτες και αυτάρκης του εαυτού τους. Σήμερα λοιπόν, δεν πιστεύω πως θα μπορέσω να γίνω σαν τους γονείς μου ή να κάνω μια οικογένεια όπως αυτοί, σήμερα το όνειρό μου συνοδεύεται από την ελπίδα του να υπάρχουν λιγότεροι ταπεινωμένοι, αδικημένοι και κυρίως πεινασμένοι άνθρωποι.

Από το μέλος TzortzinaB :

Γράφει η Γεωργία-Άννα Μπιτζανάκη:

Καθώς στις μέρες μας η ανθρωπιστική κρίση των αραβικών χωρών επιδεινώνεται και η χρηματοπιστωτική κρίση στη δύση λαμβάνει ολοένα και μεγαλύτερες διαστάσεις καλούμαστε να αποτελούμε καθένας μονομερώς απ’ την πλευρά του, αλλά και μαζί σαν ένα ενιαίο σύνολο ταυτόχρονα, μέρος αυτού του κόσμου.

Ο Φοιτητικός Σύλλογος του τμήματος Μηχανικών Σχεδίασης Προϊόντων & Συστημάτων στη Σύρο βρίσκεται «εν βρασμώ» προκειμένου να προβάλλει θέματα και ζητήματα που προέκυψαν με αφορμή την πρόσφατη επίσκεψη του Πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου τη Δευτέρα 21 Μαρτίου 2011 στο νησί. Είναι διάχυτη η αγανάκτηση πολλών ανθρώπων στο νησί που είχαν παραστεί στην πορεία διαμαρτυρίας και τα επεισόδια που αναπόφευκτα προέκυψαν στην Ερμούπολη. Επεισόδια που ίσως για πρώτη φορά υπήρξαν στην πόλη, που συνήθως βγάζει μια ήσυχη αρχοντιά και ηρεμία. Επεισόδια που αναδεικνύουν μια ίσως έντονα συγκρουσιακή κατάσταση (σε τοπικό και γενικό επίπεδο), αν λάβει κανείς υπόψιν του πολλά από τα δημοσιεύματα που υπήρξαν. Μια κατάσταση όμως που όπως μπορεί εύλογα να δει κανείς, πηγάζει αμιγώς από νέους ανθρώπους. Λίγους ή πολλούς δεν έχει σημασία τόσο, όσο το ότι (μπορεί να) μιλάμε πλέον και για «κρίση γενεών», αφού οι πολιτικές που ακολουθούνται πληγώνουν την για πολλούς «νέα γενιά, τους ανθρώπους που χτίζουν το αύριο» και τολμούν να ονειρεύονται, ακόμη...

Από το μέλος narfita :

Αξιότιμε κύριε πολιτικέ,

Δε μ' ενδιαφέρει ποιος είσαι και σε τι πιστεύεις. Δε μ' ενδιαφέρεις, γιατί δε σ' ενδιαφέρω ούτε εγώ. Και τώρα, δίχως ίχνος ντροπής, ζητάς να συμπονέσω για την κρίση σου. Για ποιό λόγο αν επιτρέπεται;

...Για τον χώρο της εκπαίδευσης. Σχολεία και πανεπιστήμια κλειστά. Σάββατο 14 με Τρίτη 17 και ελλείψει εργαστηρίου ή υποχρεωτικής παρακολούθησης το τετραήμερο, η τέλεια αφορμή για να ξεφύγεις.
Το τραγικό; 14 Νοεμβρίου ξεκινούσαν και τότε τα γεγονότα. 36 χρόνια πριν κι από κάτι προσπαθούσαν να ξεφύγουν και εκείνοι.

Από το μέλος alex_ger :

Γράφει ο Αλέξανδρος Γερασίμου
Η εκλογή Τσίπρα στην ηγεσία του ΣΥ.ΡΙΖ.Α στο 5ο συνέδριο του κόμματος δείχνει ελπιδοφόρα. Σε πρώτη φάση τρέχει με ιλιγγιώδεις ρυθμούς (βάση και των δημοσκοπήσεων που βγάζουν κερδισμένο το κόμμα της ανανεωτικής αριστεράς) είναι ενθουσιώδης, διαφορετική από όλους και από όλα όσον αφορά στις ...συνήθειες του πολιτικού σκηνικού όπως αυτό διαμορφώθηκε από τη μεταπολίτευση και ύστερα.

του Αλέξανδρου Αραπέτσικα

Οι φοιτητικές εκλογές είναι για τις καφετέριες ότι η μέρα του Αγίου Βαλεντίνου για τα ανθοπωλεία.. Βαρέθηκα να βλέπω γύρω μου τους ανθρώπους των παρατάξεων να πηγαίνουν από καφέ σε καφέ ανά μία ώρα και με διαφορετικά άτομα. Δε μπορεί, κάποιος ξεχασμένος φίλος από τις εγγραφές θα σας πήρε τηλέφωνο αυτές τις μέρες, θα ήθελε να τα πείτε ρε παιδί μου.. Μα πώς χαθήκαμε έτσι!



Το παρόν άρθρο αποτελεί αναδημοσίευμα από το φοιτητικό δικτυακό περιοδικό paso.gr κατόπιν φιλικής ερώτησης προς τους διαχειριστές του.
http://www.paso.gr/

Από το μέλος savio :

Γράφει ο Σάββας Βαρυτιμιάδης

Η αντίστροφη μέτρηση για τις φοιτητικές εκλογές του έτους 2007 ξεκίνησε. Πέντε και σήμερα, όπως θα έλεγαν και οι φαντάροι. Αλήθεια, είστε έτοιμοι για να ψηφίσετε; Ξέρετε ποιος μπορεί να σας εκπροσωπήσει καλύτερα στα φοιτητικά όργανα, στο Διοικητικό Συμβούλιο του τμήματός σας και στη Σύγκλητο; Αλήθεια, γνωρίζετε για πιο λόγο γίνονται οι φοιτητικές εκλογές; Φαντάζομαι ότι αυτοί που ασχολούνται με τα κομματικά «φοιτητικά» δρώμενα θα γνωρίζουν και δε θα αναρωτιούνται. Εσείς, όμως, που τώρα διαβάζετε αυτή την εφημερίδα και πίνετε ανέμελοι κάτω από τον ήλιο την παγωμένη φραπεδιά σας, γνωρίζετε;

Από το μέλος dracon :

Του Κωνσταντίνου Δραχτίδη:

Τι κοινό μπορεί έχουν οι μεν με τους δε;!
Μα φυσικά οι μεν ξεπήδησαν από τον κόσμο των δε! Ποιοι είναι ωστόσο οι μεν και ποιοι οι δε, δεν έχει καμία σημασία!

Από το μέλος miltos :

Στην αυγή του 21ου αιώνα η Ελλάδα περνάει μία νέα (Παν)εκπαιδευτική κρίση. Η γενιά η απολιτίκ, του κινητού και του Fame Story κατάφερε να δείξει μέσα σε μόλις 6 μήνες περίπου ότι οι νέοι ξέρουν ποιοί είναι και τι ζητάνε.

Από το μέλος mistirios_sas :

Τον τελευταιο καιρο παρατηρούμε ολοι ότι η παιδεία βρισκεται σε μια πολυ κρισιμη κατάσταση και αυτο οφείλεται στις μεταρρυθμισεις και τα νομοσχέδια που εφαρμοστηκαν ή τείνουν να εφαρμοστούν.

Από το μέλος dracon :

Φαντάζομαι πως, όταν τον 18ο αιώνα ο Voltaire και ο Jean-Jacques Rousseau διακύρητταν τις αρχές της δημοκρατίας στη σύγχρονή της μορφή, δεν εννοούσαν αυτό που εμείς εφαρμόζουμε σήμερα.