Συγγνώμη όποιος λέει κατά του τρομονόμου είναι ακραίος?Και εγώ είμαι κατα του τρομονόμου.Σύμφωνα με το περιβόητο άρθρο 187 τιμωρείται
Mε κάθειρξη 10 ετών τιμωρείται όποιος συγκροτεί ή εντάσσεται ως μέλος σε δομημένη και με διαρκη δράση ομάδα από 3 ή περισσότερα πρόσωπα (οργάνωση) που επιδιώκει την διάπραξη περισσότερων κακουργημάτων που προβλέπονται στα άρθρα...
Πολύ σωστά.Πλέον η συμμετοχή σε μια ομάδα είναι κακούργημα.Αρκεί η ομάδα να επιδιώκει να κάνει κάτι κακό.Δηλαδη πλέον δεν είναι κακούργημα η πράξη αλλά η επιδίωξη.Πως ηταν το Minority Report?Ετσι.
Και πως αποδεικνύεται αυτή η επιδίωξη?Αντε ντε... Τα μεγάλα σοφά κεφάλια στις Βρυξέλλες προφανώς θα γνωρίζουν πέρισσότερα από μένα για την έλλειψη κινδύνου να χρησιμοποιηθεί αυτός ο νόμος με άλλα κίνητρα και να χρησιμοποιηθεί απλά σαν μέσο πίεσης διάφορων ομάδων και υποκλίνομαι ταπεινά χωρίς να θέλω να καταστροφολογήσω.
Ζούμε σε περιόδους που πολλά αλλάζουν.Δεν είμαι τόσο κατά τις ευρωπαικής ένωσης άλλα τρομάζω και μόνο στη σκέψη να δεχόμαστε πράγματα χωρίς να τα σκεφτόμαστε.Πάρα πολλές φορές έχουμε δει να γίνοντα πράγματα γύρω μας και καθόμαστε άπραγοι πειδή κάποιος άλλος μας είπε οτι αυτό είναι καλό.Είναι καλό για μας ή είναι καλό γενικά.Δεν υποστηρίζω κάποια πλευρά θέλω απλως να υπάρχει σκέψη.
Μετά την 9/11 έχουμε γίνει μάρτυρες πολλές φορές καταπάτησης ανθρωπίνων δικαιωμάτων υπό την δικαιολογία της ασφάλειας μας.Σαν αποτελεσμα έχουμε πλέον κάμερες κυκλοφορίας που βλέπουν σε πεζοδρόμους,έχουμε συλλήψεις και κρατήσεις χωρίς καν να γίνεται δίκη αρκεί η αστυνομία να έχει υποψίες οτι είσαι τρομοκράτης και τώρα πλέον έχουμε τη συμμετοχή σε ομάδα με συγκεκριμένους στόχους να γίνεται κακούργη,ποινικοποιύμε την πρόθεση και όχι την πράξη αυτή καθε αυτή.
Τις προάλλες διάβαζα μια ομιλία του Adlai Stevenson με τίτλο "Nature of Patriotism" που έγινε το 1952 και κάνω quote:
The tragedy of our day is the climate of fear in which we live, and fear breeds repression. Too often sinister threats to the Bill of Rights, to freedom of the mind, are concealed under the patriotic cloak of anti-communism.
Σε μεταφραση
Το δράμα των ημερών μας είναι το κλίμα του φόβου στο οποίο ζούμε και ο φόβος φέρνει καταπίεση.Πολλές φορές οι χειρότερες απειλές για τα ανθρώπινα δικαιώματα* και την ελευθερία του μυαλού καλύπτονται υπό τον πατριωτικό μανδύα του αντι-κουμμουνισμού.
Σήμερα έχουμε την αντιτρομοκρατία.
*Bill of rights είναι τα 10 πρώτα άρθρα του Αμερικάνικου συντάγματος.
Oρίστε όποιος δε βαριέται ο νόμος.Είναι το πρώτο άρθρο το 187.
Απαντώντας στον legend και σε κάθε legend :
Κάνουμε κατάληψη:
- Γιατι βρισκόμαστε σε μια γ***νη σχολή που ο τίτλος της λέει "Μηχανικός" και εμείς δεν ξέρουμε να βιδώσουμε μια βίδα, δεν ξέρουμε πως να συνδέουμε υλικά, πως να ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΖΟΥΜΕ αυτα που φτιάχνουμε.Γιατί πολύ απλά ΠΟΤΕ δεν μας έδειξαν, γιατί ΠΟΤΕ δεν είχαμε εργαστήρια.Είμαστε σχολή σχεδιαστών και το ΜΟΝΟ εργαστήριο που έχουμε είναι υπολογιστών.
- Γιατί σε αυτή τη σχολή σου ζητάνε να μάθεις την καμπύλη Βezier αντί να σε μαθαίνουν πραγματικά το αναθεματισμένο 3d πρόγραμμα που χρειάζεσαι.Δεν νομίζω πως σε μαθαίνουν αφού υπαρχουν πολλοί στη σχολή μας που πλήρωσαν έξω για να μάθουν ή πάσχισαν μόνοι τους.
-Γιατί για κάποιους είναι πιο σημαντικό να μαθαίνεις πώς είναι μία βίδα, και πως κάνεις τεχνικό σχέδιο αντί να σε πάνε σε εργοστάσια, να δεις από κοντά την βίδα και τον τόρνο.
- Γιατί στη σχολή έχουμε από τα πιο σοβαρά κτιριακά προβλήματα. Περιμέναμε 3 ΧΡΟΝΙΑ να μας φτιάξουν το γυμνάσιο και οι ελλείψεις και τα λάθη ειναι αμέτρητα!Και φυσικά και πάλι οι αίθουσες δεν είναι αρκετές. Και πάλι θα τρέχουμε πέρα δώθε. Απλά τώρα επιτέλους γλιτώσαμε τα ποντίκαι της τυποκυκλαδικής. (Κάτι είναι κι αυτό..)
-Γιατί σε αυτή τη σχολή κάνουμε τα projectακια μας και χαιρόμαστε αλλά όταν βγούμε να βρούμε δουλειά, θα μας πουν "Συγγνώμη κύριε, ποιος είστε?".
Αυτοί είναι κάποιοι από τους λόγους που κάνουμε κατάληψη.
Πρέπει να πάψουμε επιτέλους να βλέπουμε τον εαυτούλι μας και μόνο. Την διπλωματικούλα μας και μόνο.Πρέπει επιτέλους να μάθουμε να κοιτάζουμε και πιο πέρα από το δάχτυλό μας και από αυτό που φαίνεται. Πρέπει να πάψουμε επιτέλους να αφήνουμε τους άλλους να μας παίρνουν ένα-ένα ό, τι έχουμε. Να προλάβουμε να εξεγερθούμε πριν να είναι πολύ αργά...
Α! Και ξέχασα να συγχαρώ τον Mystery_Orange. Ο τρομονόμος αποτελεί παράδειγμα καταστρατήγησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων μας.Και χαίρομαι που κάποιοι ενημερώνονται για αυτά.
Την Κυριακή στο πανεπιστήμιό μας προβλήθηκε το ντοκιμαντέρ "4ος Παγκόσμιος Πόλεμος". Να το δείτε οπωσδήποτε..
Προσωπικά πιστεύω ότι στη σύχρονη εποχή κανένα εργασιακό δικαίωμα δεν οριοθετεί τη μελλοντική εργασία, στους περισσότερους επαγγελματικούς κλάδους αυτά τα "δικαιώματα" καταλήγουν ένα επίσημο κρατικό "ευχολόγιο" διασύνδεσης σπουδών και απασχόλησης.
Στο συγκεκριμένο τμήμα διαμαρτύρονται κυρίως για το περιεχόμενο του προγράμματος σπουδών και τις συνθήκες σπουδών.
Αναφορικά με αυτά, νομίζω πως τα παιδιά εκεί πρέπει να καταλάβουν δύο βασικά πράγματα, μιλώντας εντελώς πραγματιστικά.
- Σε κανένα πανεπιστημιακό τμήμα στην Ελλάδα δε δίνεται έμφαση σε εφαρμογές/εκπαιδευτικές εκδρομές/αξιοποίηση Η/Υ (το αν και κατά πόσο αυτή η τακτική είναι σωστή είναι μία άλλη -μεγάλη- συζήτηση).
- Είναι προφανές ότι ένα νεοιδρυθέν, απομονωμένο τμήμα ενός περιφερειακού πανεπιστημίου θα αντιμετωπίζει συγκριτικά περισσότερα προβλήματα.
Αυτό συμβαίνει σε όλες τις χώρες, μόνο που στην Ελλάδα τμήματα ΑΕΙ και ΤΕΙ ιδρύονται με ανύπαρκτο αρχικό σχεδιασμό - έτσι, ακόμα και μετά από μία δεκαετία (!), οι ελλείψεις δεν έχουν καταγραφεί και πολλά αιτήματα δεν έχουν καν συζητηθεί.
Αυτά είναι τα δεδομένα, στην παρούσα συγκυρία.
Κανονικά, θα έπρεπε να υπάρχει καλύτερη πληροφόρηση στο Λύκειο, ώστε να μη αναμένουν οι -κατά κανόνα υπεραισιόδοξοι- πρωτοετείς φοιτητές ένα "joyride" και να απογοητεύονται στην πορεία των σπουδών τους.
Σε κάθε περίπτωση, όμως, έχουμε όλοι εμείς μερίδιο ευθύνης, ως φοιτητές και πολίτες εννοώ, όταν δεν απαξιώνουμε ανερμάτιστες εκπαιδευτικές πολιτικές· κανένας δεν υποχρεώνει τους απόφοιτους του Λυκείου να επιλέξουν προπτυχιακά προγράμματα που, όπως αναφέρω και παραπάνω, είναι εκ των πραγμάτων υψηλού ρίσκου.
Τελειώνοντας, να ξεκαθαρίσω πως είμαι υπέρ των όποιων φοιτητικών διεκδικήσεων γιατί more often than not οι φοιτητές είναι "ο τελευταίος τροχός της αμάξης" στο όλο σύστημα.
Αλλά να έχετε επίγνωση πως αγωνίζεστε κυρίως για τους επόμενους, όχι για τους εαυτούς σας - το πιο πιθανό είναι ότι από την όλη ιστορία εσείς, ως "φουρνιά", θα βγείτε περισσότερο ζημιωμένοι παρά ωφελημένοι.
Επομένως, όσοι επιλέγουν να συνεχίσουν τον αγώνα -ανεξάρτητα με το ποιοι συμφωνούν ή διαφωνούν μαζί τους- καλό θα είναι να μην ελπίζουν σε άμεση ικανοποίηση.
