Κοινότητα - Πύλη - Περιοδικό Φοιτητών Πανεπιστημίου Αιγαίου -- Πρωτοβουλία MyAegean

σου γράφω μετά από πολλά χρόνια (πρέπει να είναι τουλάχιστον 20). «Τώρα με θυμήθηκες;», θα μου πεις. Σήμερα απλά σε έχω ανάγκη. Μπήκε χειμώνας στην πόλη και κρυώνω περίεργα πια.

Όχι όπως τότε που στριμωχνόμαστε στην χωρίς θέρμανση αίθουσα του σχολείου, τρεις-τρεις στα θρανία και ο ένας έβαζε τα χέρια στις τσέπες του μπουφάν του άλλου, γιατί τα μπουφάν με τσέπες ήταν λίγο σπάνια, όπως θυμάσαι. Από τότε οι τσέπες, ξέρεις, έχουν γεμίσει με κινητά, κλειδιά αυτοκινήτου, i pod, πιπίλες, αλλά πουθενά ένα χέρι…

Αποφάσισα να πάω για καφέ σήμερα, μετά από μήνες (καπουτσίνο από τον καλό), πήρα και μία εφημερίδα κάνοντας ότι διαβάζω για να μην δείχνω εγκατελειμένο από τους άλλους άτομο, αλλά είδα γύρω μου ότι οι περισσότεροι κρατούσαν από μία εφημερίδα και σελίδα δεν άλλαζαν. Δε νομίζω να διάβαζαν, απλά καμουφλαριζόνταν κι αυτοί, όπως κι εγώ. Πουθενά δεν άκουγες γέλια και καθένας μας είχε επάνω στο τραπέζι τον καφέ με το πιατελάκι, το μπουκάλι με το νερό, τα μπισκοτάκια και έναν χυμό. Και θυμήθηκα τότε που παραγγέλναμε φραπέ ανά δύο και τον μοιραζόμαστε σαν να ήταν ιερή μεταλαβιά.
Φραπέ γλυκό με γάλα και η θερμοκρασία να δείχνει -2 βαθμούς Κελσίου. Όλοι είχαμε το ίδιο γούστο, ακόμα κι αν κάποιοι δεν είχαν πιει γάλα ούτε από τη μάνα τους.

Σε βλέπω συχνά να περνάς από το απέναντι πεζοδρόμιο και ξέρω ότι η βιτρίνα δίπλα σου δεν έχει κάτι που να σε ενδιαφέρει, απλά αποφεύγεις την χαιρετούρα, όπως κάνω άλλωστε κι εγώ. Εσύ σέρνεις από το χέρι τα πιτσιρίκια σου κι εγώ τις σακούλες από το μανάβη. Μιλάς στο κινητό με τις ώρες αλλά ποτέ δια ζώσης με κανέναν, όπως κι εγώ.

Αποφεύγουμε τα βλέμματα για να μην «καρφωθούμε». Να μην μας πάρουν χαμπάρι για τις ωραιοποιημένες ψεύτικες αλήθειες της ζωής μας. Μη και καταλάβουν ότι ο καπουτσίνο σου στέκεται στο λαιμό, ότι τα Σαββατοκύριακα τα σιχαίνεσαι όταν πρέπει να κλειστείς οικογενειακώς σε έναν ορεινό ξενώνα, ότι σε 15 μέρες παίζουν οι Metallica στο Βερολίνο κι εσύ δεν θα πας, ότι σου την «δίνει στα νεύρα» το βιτρώ πορτατίφ που σου κότσαρε η κυρά στο κομοδίνο, ότι τα χαλιά τα έκανε ο άνθρωπος για να τα πατάς και όχι να πηγαίνεις γύρω-γύρω για να μην τα λερώσεις, ότι ο γιος σου πρέπει να μάθει κιθάρα σαν τον Brian May και όχι πιάνο σαν την Μανωλίδου, ότι η υγιεινή διατροφή είναι καλή αλλά σε κάνει να νιώθεις ότι προετοιμάζεσαι για χειρουργείο, ότι αυτή την ζωή δεν την ονειρεύθηκες ούτε για τον πατέρα σου.

Έβαλε κρύο και δεν έχω τι να κάνω τα χέρια μου.

Καλή Κυριακή

πηγή

Rebeka έγραψε: σου γράφω μετά από πολλά χρόνια (πρέπει να είναι τουλάχιστον 20). «Τώρα με θυμήθηκες;», θα μου πεις. Σήμερα απλά σε έχω ανάγκη. Μπήκε χειμώνας στην πόλη και κρυώνω περίεργα πια. Όχι όπως τότε που στριμωχνόμαστε στην χωρίς θέρμανση αίθουσα του σχολείου, τρεις-τρεις στα θρανία και ο ένας έβαζε τα χέρια στις τσέπες του μπουφάν του άλλου, γιατί τα μπουφάν με τσέπες ήταν λίγο σπάνια, όπως θυμάσαι. Από τότε οι τσέπες, ξέρεις, έχουν γεμίσει με ... δείτε τη συνέχεια και θα διαπιστώσετε ότι πρόκειται για ένα εξαιρετικό κείμενο, επίκαιρο και πολύ αληθινό !!! Καλή Κυριακή

Rebeka σε ευχαριστούμε για την παρουσία σου στην κοινότητα.
Δεν θα ήταν όμως περισσότερο όμορφο να ήσουν εδώ και να μας γράφεις απευθείας και ουσιαστικά ως μέλος αυτής της παρέας, από το να μας προσφέρεις "trailers" κειμένων που να δίνουν μετά link πίσω στο site σου;

Είναι λίγο "άκομψο", να το πω πιο ελαφρά. Σκέψου το λίγο περισσότερο, αν έχεις την καλοσύνη. Αν θέλεις, θα το εκτιμήσουν όλοι το να είσαι παρούσα στην κοινότητα ως μέλος της εδώ.

Εντελώς φιλικά.

Σ' ευχαριστώ πάρα πολύ για την ευγένεια με τη οποία χειρίστηκες το θέμα

Συμμετέχω και σε άλλο φόρουμ συζητήσεων και δεν συνηθίζω να λειτουργώ έτσι, απλά σκέφτηκα ότι θέτοντας κάποια θέματα με τις απόψεις μου θα γινόμουν γνωστή στα υπόλοιπα μέλη και θα υπήρχε ένας διάλογος και από τις δύο πλευρές ... μάλλον διάλεξα λάθος τρόπο.

Ευχαριστώ και πάλι, θα τα πούμε

Πρωτίστως είναι θέμα συζήτησης και κοινότητας. Θα γίνεις γνωστή και θα εκτιμηθεί η όποια συνεισφορά, με την ουσιαστική παρουσία. that's the point.
Τα forums είναι συζητησιο-κεντρικοί χώροι άλλωστε! Μετά χαράς να συζητήσουμε, να σχολιάσουμε, να κουβεντιάσουμε! Και υπάρχει και το e-Περιοδικό άλλωστε που δρα συμπληρωματικά στην περίπτωση που επιθυμεί κανείς να προσφέρει μια πιο πλήρη-δομημένη άποψη ή τοποθέτηση!

Δες και τις υπόλοιπες συζητήσεις που έχουν γεννηθεί και αναδυθεί κατά καιρούς ήδη εδώ μες στην κοινότητα, σίγουρα θα έχεις μπόλικα να πεις! go on!

πολύ ωραίο το κειμενάκι!!!
θέτει όντος καποια προβλημα που υπάρχουν!!!