...κείμενο που δημοσιεύθηκε σχετικά με την κατάληψη του κτιρίου εκ μέρους ενός από τους συμμετέχοντες:
Παράθεση:
Πριν μέρες ψηφίστηκε από τη Λαϊκή Συνέλευση να κατέβουμε στην πορεία (ως Λαϊκή) με πανό. Ψηφίστηκαν τα συνθήματα που θα αναγράφονται στα πανό. Αποφασίστηκε η ομάδα που θα αναλάβει να φτιάξει τα πανό και σήμερα κατεβήκαμε στην πορεία η οποία είχε κατάληξη στην Περιφέρεια. Έγινε η περικύκλωση του κτιρίου ως εξέλιξη της πορείας και μια ομάδα βρέθηκε στην πίσω είσοδο της περιφέρειας. Κάτσαμε κάμποση ώρα απ' έξω, εν τω μεταξύ η πορεία διαλύθηκε σιγά σιγά. Όσοι είχαν παραμείνει απο κάτω ενημερώθηκαν οτι θα μπούμε μέσα όπως και έγινε. Μέσω του fax της Περιφέρειας στείλαμε το ψήφισμα της Λαϊκής Συνέλευσης προς διάφορα υπουργεία και ΜΜΕ (συμβολική κίνηση, κατανοητό?). Η διαδικασία αυτή κράτησε κανα μισάωρο. Αμέσως μετά τέθηκε επι τόπου το τί κάνουμε τώρα? Αποχωρούμε ή συνεχίζουμε και κλιμακώνουμε τη δράση κάνοντας κατάληψη του κτιρίου πέραν του μισάωρου;
Αποφασίσαμε να παραμείνουμε. Ας μου πει κάποιος, με ποιο τρόπο, μια πρωτοβουλία, ΑΥΘΟΡΜΗΤΗ, θα μπορούσε να οργανωθεί και να ενημερωθεί ο κόσμος του τι σκοπεύουμε να κάνουμε; Τι θα έπρεπε να γίνει δηλαδή εκείνη την ώρα? Να κατέβει ο κόσμος στην πλατεία να ψηφίσει αν θα γίνει κατάληψη ή όχι; Για να καταλάβω δηλαδή, η απόφαση που βγάλαμε ως Λαϊκή Συνέλευση για συμμετοχή στην πορεία, απαγορεύει ή είναι δυνατόν να προσδιορίσει/προβλέψει ποια εξέλιξη/τροπή μπορεί να πάρει; Η κατάληψη προέκυψε μέσα από τη συμμετοχή μας στην πορεία, σαν φυσικό επακόλουθο (θα μπορούσε να μην είχε γίνει τίποτα ή κάποια άλλη δράση ίσως). Δεν ήταν προμελετημένο ούτε αποφασισμένο. Όσοι συμμετείχαν στην κατάληψη, οι ίδιοι συμμετέχουν καθημερινά στις συνελεύσεις στην πλατεία, οι ίδιοι προτείνουν και συμμετέχουν σε δράσεις που βγαίνουν μέσω από τα ψηφίσματα της πλατείας. Πως φτάσαμε ξαφνικά, αυτοί οι άνθρωποι να χαρακτηριστούν ως διασπαστές;;; Ας μου εξηγήσει κάποιος!!! Κατεβήκαμε στη συνέλευση σήμερα και προσπαθήσαμε να πούμε πως ακριβώς έγιναν τα πράγματα. Αλλά κάποιοι, θέλουν απλά να γίνονται όλα με ένα συγκεκριμένο, «συντονισμένο» από εκείνους, τρόπο. Χειρίζονται καλύτερα το λόγο και προφανώς πείθουν ή κερδίζουν τις εντυπώσεις (ακόμα και όταν μιλούν με ανακρίβειες για πρόσωπα και καταστάσεις-κατά τη γνώμη μου εσκεμμένα) Δεν αναιρέσαμε ούτε την πλατεία σα χώρο, ούτε τη συνέλευση, γιατί πολύ απλά συμμετέχουμε και το στηρίζουμε όλο αυτό εξ αρχής. Ζητήσαμε απλά τη στήριξη της δράσης. Ζητήσαμε, δεν απαιτήσαμε. Δράση, που επαναλαμβάνω, προέκυψε από μια αυθόρμητη πρωτοβουλία ανθρώπων που συμμετέχουν στη Λαϊκή Συνέλευση σε καθημερινή βάση.
Κατα τη γνώμη μου οι πρωτοβουλίες πολιτών, για δράση/αντίδραση/έκφραση, αν θέλουμε να μιλάμε για άμεση δημοκρατία, είναι ελεύθερες και αδιανόητο να βάζουμε ζήτημα για το άν και με ποιο τρόπο θα προκύπτουν. Απο κει και πέρα τίθεται θέμα στο κατα πόσο συμφωνούμε με αυτές ως συνέλευση, άρα τις στηρίζουμε=συμμετέχουμε σε αυτές, ή όχι. Τόσο απλά.
Να επισημάνω δε, οτι απο τα 200 περίπου άτομα που ήταν σήμερα στη συνέλευση οι 50 περίπου ψήφισαν κατά, καμιά 20αριά υπέρ. ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ 100 και;;; Για αυτήν την πλειοψηφία δε μίλησε κανείς. Τι σκ**ά, με το συμπάθιο κιόλας, ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ειν' τουτη ρε παιδιά;;;;;
Για όσους δεν το γνωρίζουν η κατάληψη έληξε, μεσω αμεσοδημοκρατικών διαδικασιών!
