Τα κόμικς (9η Τέχνη, αλλιώς), ένας υπέροχος κόσμος γεμάτος διαφορετικά χρώματα, στυλ, πλήθος χαρακτήρων, ιστοριών και η ανθρώπινη δημιουργικότητα και φαντασία δεν έχει όρια!
Σκεφτόμουν να ανοίξω ένα θέμα για να κάνουμε μια κουβέντα γύρω από σχολές κόμικς ανά τον κόσμο, επιρροές που μας αρέσουν, στοιχεία σε στυλ καλλιτεχνών και άλλα σχετικά...
Ξεκινώ βάζοντας ένα πρώτο λιθαράκι. Και θα μιλήσω λίγο για δική μου προσωπική εμπειρία. Η επαφή μου με τα κόμικς ξεκίνησε από πολύ μικρός, όπου κάπου στα βάθη του χρόνου πιθανότατα κάποιο τεύχος έπεσε στα χέρια μου... Από ένα σημείο και ύστερα άρχισα να σκέφτομαι και να φαντάζομαι δικές μου ιστορίες και να πλάθω σενάρια... Έπειτα κάποια στιγμή έπιασα λίγο τα μολύβια και ξεκίνησα να κάνω πρόχειρα σκιτσάκια...
Για ένα μεγάλο διάστημα οι ήρωες του Disney και κυρίως τα γνωστά μας παπιά ήταν η μεγάλη μου αγάπη. Ξεφυλλίζοντας τις σελίδες των περιοδικών, μου άρεσε να ταξιδεύω μαζί τους σε μέρη εξωτικά, να κυκλοφορώ δίπλα τους στις καθημερινές τους περιπέτειες και αναποδιές!
Από τότε πολλά άλλαξαν... Άρχισα να ασχολούμαι σε ελεύθερες στιγμές μου με σχεδιασμό ιστοριών, αλλά και να βλέπω πολλά διαφορετικά στυλ και να πειραματίζομαι... Όχι μόνο με την ιταλική σχολή των κόμικς Disney αλλά κια με την αμερικάνικη. Και πέρα από τη θεματολογία αυτή... Κάποια στιγμή θα ήθελα να δω περισσότερα από ευρωπαϊκό και ασιατικό χώρο...
Μοιραστείτε κι εσείς μερικές εμπειρίες σας και ας ανταλλάξουμε γνώμες, απόψεις, εμπειρίες και σκέψεις πάνω στον υπέροχο αυτό κόσμο!!
Τι σας αρέσει εσάς ως τεχνοτροπία-στυλ? τι είναι αυτό που σας κεντρίζει το ενδιαφέρον και τι ιδιαίτερα χαρακτηριστικά ίσως το κάνουν πιο ελκυστικό?
Έγινε επεξεργασία από τον/την inertia στις Κυρ, 16 Σεπ 2007 3:48 am, 2 φορές συνολικά
Εγώ έχω να πω ότι έμαθα να διαβάζω άνετα όταν το καλοκαίρι από τρίτη προς τετάρτη δημοτικού δεν έχασα κανένα τεύχος του Τιραμόλα, ήταν πολύ διασκεδαστικός αυτός ο λαστιχένιος πολυμορφικός ήρωας.
από τότε είχα πολλά χρόνια να διαβάσω κόμιξ ώσπου κάπου στο λύκειο ήρθα σε επαφή με τον αστερίξ και με την αμερικανική σχολή του κόσμου της λιμνούπολης. Την οποία θεωρώ σαφώς ανώτερη της Ιταλικής, και πολλά υποσχόμενης, είναι ο Ντονρόσα που με κάνει να υποστηρίζω κάτι τέτοιο, ο οποίος θεωρώ ότι είναι περισσότερο χαρισματικός και από τον Μπαρκς.
( να σημειώσω ότι δεν υπάρχει κανείς καλλιτέχνης ή επιστήμονας για τον οποίο να έχω κάτσει σε ουρά για να μου υπογράψει έργο του, το έκανα όμως στην επίσκεψη του ΝτονΡοσα στην Αθήνα όπου πρέπει να περίμενα για πάνω από μία ώρα)
Αξίζει να προσέξει κανείς στις ιστορίες του, τόσο το σχεδιαστικό του χιούμορ όσο και τις αξίες που επικοινωνούν τα σενάριά του.
Αχ τι μου θυμίζεις!! ο Ντον Ροσα ήταν από τους αγαπημένους μου!! Θυμάμαι πιο μικρός είχα απεγνωσμένα καθήσει να βρω το maill του, και μου έστειλε ταχυδρομικά μια φωτό του υπογεγγραμμένη... Από τότε την έχω κάνει καδράκι στο δωμάτιό μου!!
Πιστεύω πάντως, άσχετα με τις προτιμήσεις μου, πως η αμερικάνικη και η ιταλική σχολή Ντίσνεϊ έχουν εντελώς διαφορετική τεχνοτροπία μεταξύ τους. Ήδη, αν και έχω χάσει αρκετές επαφές τον τελευταίο καιρό, διακρίνω πως η ιταλική σχολή διαφοροποιείται κατά πολύ ακόμη και στους χαρακτήρες, τις ζωές τους και τις δράσεις τους, τόσο στα παπιά όσο και στην παρέα του Μίκυ. Τα κόμικ της ιταλικής σχολής, ίσως επειδή υπάρχουν και πάρα πολλοί σχεδιαστές στην γείτονα χώρα, είναι πιο μαζικά, πιο πολλά, και με διαφοροποιήσεις αρκετές.
Από την άλλη, ο Ντον Ρόσα, του οποίου μια εποχή κατάφερα να προσεγγίσω το στυλ του, αν και είναι πραγματικά μοναδικό, έχει αρκετά ενδιαφέρουσα πλοκή στις ιστορίες του. Ακόμη και τα "κρυφά σκίτσα του Μίκυ" ή το κρυφό "D.U.C.K" που βάζει μέσα στα καρέ του, αποτελεί ένα ενδιαφέρον τέχνασμα/ παιχνίδι για τους αναγνώστες του, που σε προ(σ)καλεί να ξαναδιαβάσεις μια ιστορία παραπάνω από μια φορά!!
Από comics τελευταία παρακολουθώ τα 100 bullets, fables & Υ - the last man (κάποια στιγμή θα βγει και σε ταινία αυτό http://www.imdb.com/title/tt0800273/ ) αν και σε γενικές γραμμές διαβάζω ότι πέφτει στα χέρια μου
Πρόσφατα έπεσε στην αντίληψή μου ένα ακόμη comic του Frank Miller, το "300", που στηρίζεται ως υπόθεση στη μάχη των Θερμοπυλών και τους 300 του Λεωνίδα. Μέσα στο 2007 μάλιστα βγαίνει αντίστοιχη ταινία, η οποία φαίνεται να έχει αρκετά δυνατά εφέ και σκηνοθεσία. (όπως κατ'αντιστοιχία ενδιαφέρον στήσιμο είχε και το Sin City)... Δεν έχω διαβάσει το κομικ παρόλα αυτά, οπότε και δεν έχω κάποια άποψη επί τούτου!
είμαι fan του Enki Bilal δεν ξέρω αν φαίνεται αλλά γενικά μου αρέσουν πολύ τα κόμικ πέρσι ξόδεψα στο φεστιβάλ της βαβέλ γύρω στα 200 ευρό σε αγορές κόμικ τις οποίες δεν μετάνιωσα αλλά τώρα που το σκέφτομαι δεν ξέρω που βρήκα τόσα χρήματα
Hipisa έγραψε:
αλλά τώρα που το σκέφτομαι δεν ξέρω που βρήκα τόσα χρήματα
Xmmm να το κοιτάξεις αυτό.
Το Bone το έχει διαβάσει κανείς?
Από κομικς πέρα της ντίσνευ τα περισσότερα τα έχω διαβάσει απο το 9.
Θυμάμαι μου άρεσαν το "Αναχρον" το "χρυσή Πόλη" και το "αρμάδα".Καταπληκτικά σχέδια όλα.
Α ναι και το άλλο το νουαρ με το γάτο.Ωραίο ήταν και αυτό.
Ναι Ναι Ναι κατηγορώ την hipisa γιατί τόσον καιρό είχε πάρει το καινούριο τεύχος του ύπνου του τέρατος του Bilal και δεν μου πε τίποτα. το τελυχος είναι πολύ καλό αν και να πώ την αλήθεια πρέπει να του ρήξω άλλη μια ματιά για συγουριά ότι το κατανώησα ολικώς . ο τίτλος τέσσερα? μας προδιαθέτει ότι θα υπάρχει συνέχεια.
Υ.Γ. εγώ φρίκαρα με τον τίτλο γιατί ήταν σαν ο κομίστας να διάβαζε το μυαλό μου τόσον καιρό που μπαίνω στα μαγαζιά μπας και έχουν νέα της άφηξης του
γιατί τόσον καιρό είχε πάρει το καινούριο τεύχος του ύπνου του τέρατος του Bilal και δεν μου πε τίποτα. το τελυχος είναι πολύ καλό αν και να πώ την αλήθεια πρέπει να του ρήξω άλλη μια ματιά για συγουριά ότι το κατανώησα ολικώς 
