Με τη λέξη διαλεκτική εννοώ αυτό ακριβώς δηλαδή την πνευματικότητα τη διανόηση και πιστεύω ένα ΑΕΙ τέτοιους στόχους πρέπει να έχει και τέτοιο πρέπει να είναι το επίπεδό του (intellectual). Για να υπάρχει όμως διανόηση πρέπει να υπάρχει και ένα ισχυρό έργο που να τη στηρίζει διαφορετικά μένουμε στα γλυκόλογα. Επίσης πρέπει να υπάρχει ελάχιστη προκατάληψη. Ο όποιος αποδέκτης μπορεί ενδεχόμενα να αμφισβητεί σκόπιμα συγκεκριμένες προτάσεις δεν μπορεί όμως να αμφισβητήσει το έργο που υπάρχει. Το έργο της πανεπιστημιακής κοινότητας είναι διανοητικό (intellectual) και συνεπώς αυτή είναι η δύναμη της και με αυτή θα πρέπει να κάνει τις όποιες διεκδικήσεις. Οι κινητοποιήσεις με τον τρόπο που γίνονται δείχνουν την αδυναμία της πανεπιστημιακής κοινότητας να πείσει ότι διαθέτει intellectuality δηλαδή ότι βρίσκεται σε ένα μεγαλύτερο διανοητικό επίπεδο. Το κλείσιμο του σχολείου που κατά την ταπεινή μου άποψη είναι το μεγαλύτερο έγκλημα που μπορεί να γίνει κατά της ανθρωπότητας δίνει αρνητική εντύπωση και εξωθεί τον αποδέκτη να είναι περισσότερο δύσπιστος. Ο μη σεβασμός των χώρων του σχολείου και η αφισορρύπανση, η συνθηματικορρύπανση, α αλλαγή χρήσης (χαρτοπαιχτική λέσχη κλπ.) δείχνει μια ζοφερή εικόνα και χαμηλού επιπέδου ανθρώπους. Η κομματικοποίηση επίσης των περισσότερων συνδικαλιστικών φορέων που αναφέρεις δείχνει ότι έχουν ισχυρή προκατάληψη η οποία δεν βοηθάει ιδιαίτερα όταν ο αποδέκτης είναι δύσπιστος.
Για την επιτροπή σοφών έχεις δίκιο από τις προτάσεις τους προκύπτει ότι συμβιβάσθηκαν με απόψεις αντίθετες με τις αρχές τους.
Αυτά που προτείνω είναι εφικτά και αν το φοιτητικό κίνημα προσανατολιστεί στην κατεύθυνση αυτή μπορεί με τη συνεργασία όλων των μελών της πανεπιστημιακής κοινότητας να πετύχει όλους τους στόχους που τέθηκαν.
Νομοσχέδιο για τις μεταπτυχιακές σπουδές στην Ελλάδα, παρά τις αντίθετες διαβεβαιώσεις από την υπουργό παιδείας, πριν από λίγο καιρό...
Για ποιο διάλογο μιλάμε;;; Βιαστές του πνεύματος και μέγιστοι υλιστές, που εκμεταλλεύονται τις δημοκρατικές διαδικασίες για να υπερασπισθούν χαμερπή κίνητρα.
Και επειδή, ο κάθε λαός έχει τον εξουσιαστή που του αρμόζει, ας χαρούμε τουλάχιστον πως αυτές οι ενέργειες προέρχονται από ένα μέλος της Πανεπιστημιακής κοινότητας, πριν ανέβει στη σκηνή της πολιτικής.
Ειλικρινά σκέφτομαι πως η επιστροφή στην Ελλάδα, δεν αξίζει...
Για τα λεγόμενα από MoHDa περιμένω μια πιο συγκεκριμένη διατύπωση για να δώσω την απαραίτητη απάντηση. Μιας και το θέμα όμως είναι «Το Ελληνικό Πανεπιστήμιο Μπορεί» θέλω να τονίσω ότι το Πανεπιστήμιο όπως είναι τώρα παρά τα προβλήματα του που ο καθένας με το δικό του τρόπο τα αναλύει και ο υποφαινόμενος τα παραθέτει σε άλλες δημοσιεύσεις στο παρόν Forum, έχει τεράστιες δυνατότητες και όντως «μπορεί». Πρέπει όμως να συγκεντρώσουμε την ενέργειά μας κατά προτεραιότητα να αναδείξουμε τις δυνατότητες αυτές. Πιστεύω ακράδαντα ότι ο Έλληνας φοιτητής πρέπει οπουδήποτε ευρίσκεται να έχει το κεφάλι ψηλά όχι επειδή κατεβαίνοντας στο πεζοδρόμιο κατάφερε να ρίξει τον/την υπουργό ή την κυβέρνηση ούτε επειδή οι κόλακες με γλυκόλογα του λένε ότι είναι σπουδαίος ούτε επειδή οι λαοπλάνοι τον φοβίζουν του τάζουν ή του λανσάρουν μαγικές ιδεολογίες αλλά επειδή έχει οπλισθεί με τη δύναμη της γνώσης που τη νοιώθει βαθειά μέσα του και είναι τόσο ισχυρή η δύναμη αυτή ώστε δεν φοβάται τίποτα.
Το προηγούμενο ποστ μου ήταν η περιγραφή του σχολίου μου για το διάλογο για το ελληνικό Πανεπιστήμιο.
Ήδη κυκλοφόρησε προσχέδιο νόμου από το ΥΠΕΠ(θ) για τις μεταπτυχιακές σπουδές, παρά τις αντίθετες διαβεβαιώσεις της υπουργού, στην πρόσφατη σύνοδο των πρυτάνεων πως θα προηγηθεί διάλογος και μακροπρόθεσμα θα δημοσιευθεί προσχέδιο νόμου.
~ Για περισσότερες πληροφορίες στην επόμενη Σύγκλητο.
«Playing politics» είναι μια από τις χειρότερες βρισιές σε ένα σοβαρό εκπαιδευτικό ίδρυμα οποιασδήποτε βαθμίδας. Ιδιαίτερα τα ΑΕΙ από τη φύση τους δηλαδή το δυνατό τους ατού η έρευνα δεν επιδέχεται «politics». Δυστυχώς οι όποιες κυβερνήσεις το «politics» το έχουν κάνει επάγγελμα και έχουν παρασύρει σε μεγάλο βαθμό και την Πανεπιστημιακή κοινότητα. Βεβαίως υπάρχει μια λαϊκή βάση που στηρίζει αυτή την κατάσταση και εκεί είναι το πρόβλημα που σημαίνει ότι έχουμε μεγαλύτερες ευθύνες να βοηθήσουμε μέσω της παιδείας ώστε να σπάσει αυτός ο φαύλος κύκλος. Την παιδεία όμως πρέπει να την αποκτήσουμε πρώτοι εμείς μεγιστοποιώντας τη δύναμη της γνώσης (ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΜΠΟΡΕΙ) και ελαχιστοποιώντας την προκατάληψη (bias). Για το λόγο αυτό μέσα στον πανεπιστημιακό χώρο είναι ανεπίτρεπτο να επηρεάζουν τα δρώμενα οι κομματικές παρατάξεις.
Παραθέτω το σύνδεσμο προς ένα σχετικά πρόσφατο δημοσίευμα-topic που πραγματεύεται την ύπαρξη ή μη των παρατάξεων στα πανεπιστήμια: http://my.aegean.gr/web/ftopict-1089.html
Ισως έχει ενδιαφέρον να καταθέσουμε κι εκεί μερικές απόψεις-θέσεις, όσοι το επιθυμούν!!
