[O Ευάγγελος και η Ντάλια στο ασανσέρ]
Ευάγγελος: Νομίζω ότι κλειστήκαμε...
Ντάλια: Κλείστηκα κι εγώ;
Ζουμπουλία: Τι καλέ; αυτό που βάζουμε στις μασχάλες;
Φρίντα: Πήρα φόρεμα για τη δεξίωση.
Φώτης: Γιατί δεν βάζεις αυτό που φορούσες τα Χριστούγεννα;
Φρίντα: Ποια Χριστούγεννα;
Φώτης: Τα πρώτα, στη Βηθλεέμ!
Αλέξης: Αύριο στις 4:30 έχετε ραντεβού.
Ντάλια: Α! στις 4:30 δεν μπορώ, έχει «Χουάνα, η Παρθένα».
Ζουμπουλία: Γιου, γιου, ίνγκλις, ίνγκλις..;
Αγγέλα: Ελληνίδα είμαι ρε θειά!
Μαριλένα: Ξύπνησε ο μικρός και άρχισε να κλαίει αλλά εγώ το τακτοποίησα!
Ζουμπουλία: Τι έκανες;
Μαριλένα: Κάλεσα το 166!
Σοφία: Αύριο θα έρθει η Αγία Αικατερίνη εδώ...
Σπύρος: Καφέ έχουμε... να πάρουμε και τίποτα βουτήματα από το φούρνο... ποια Αγία Αικατερίνη ρε γιαγιά; Σε κόλλησε η Θεοπούλα μαλάκυνση;
Σοφία: Τα λείψανά της. Κάνει η εκκλησία μας περιφορά.
Σπύρος: Και τι ώρα θα έρθει;
Σοφία: 7:00 - 7:30.
Σπύρος: Τι;!
Σοφία: Γιατί αγόρι μου; Θα έρθει η Αγία να μας ευλογήσει.
Σπύρος: Δε θα έρθει για να μας ευλογήσει, για να μας ξυπνήσει θα έρθει!
Ντάλια: Έχω ένα ελικόπτερο.
Ζουμπουλία: Να σου ζήσει! Και εγώ έχω τρακτέρ!
Φώτης: Πού έμαθες να οδηγείς;
Αγγέλα: Δούλευα παλιά σε λούνα παρκ, στα συγκρουόμενα!
Ντάλια: Γίνεται η μάνα να είναι πιο κοντή από τα παιδιά;
Ζουμπουλία: Δηλαδή η μάνα του Φασούλα πόσο θα πρεπε να είναι, 2.50;!
Σπύρος: Γιαγιά, πρέπει να φέρουμε ένα γιατρό στη Θεοπούλα.
Θεοπούλα: Δε θέλω γιατρό. Αρχιτέκτονα να μου φέρετε.
Σπύρος: Όχι για να σε παντρέψουμε καλέ, για να δει πως είσαι!
Θεοπούλα: Εγώ κούκλα είμαι. Αυτός πως θα ναι... Θα ναι ψηλός;
Θεοπούλα: Λεσβίες τι είναι;
Σοφία: Όταν μια γυναίκα πάει με μιαν άλλη.
Θεοπούλα: Πού;
Αγγέλα: ...στη λαϊκή!
Θεοπούλα: Ααα! Ευτυχώς εμείς στη γειτονιά, όλες λεσβίες είμαστε!
Θεοπούλα: 11 Μαΐου, γιορτή της μητέρας. Δώρο περίμενα, την κοντή μου έφερε... Μου λέει: φέτος θα σου κάνω το καλύτερο δώρο απ' όλες τις χρονιές, τη νύφη σου... Μπαίνει μέσα η κοντή, με μια μπλούζα απ' τα πανηγύρια, το πρόσωπο τίγκα στο Glitter και μια κορδέλα στο κεφάλι για να παίρνει μπόι.
Σοφία: Άντε!
Θεοπούλα: Ναι, πάω εγώ, την κοιτάω, σηκώνω τον φιόγκο να δω αν έχει κάρτα αλλαγής, αλλά δεν είχε...
Αγγέλα: Οι καθαρίστριες δεν πάνε στη δουλειά με ελικόπτερο.
Ντάλια: Με τι πάνε;
Αγγέλα: Με τη σκούπα τους.
Ντάλια: Όχι, οι μάγισσες πάνε με τη σκούπα τους...!
Σοφία: Τι ευχαρίστηση νιώθουν οι γριές με το κέντημα δε μπορώ να καταλάβω.
Θεοπούλα: Σόφη μου θέλω να μου υποσχεθείς πως δε θα μας μείνει κουσούρι.
Σοφία: Τι εννοείς;
Θεοπούλα: Ε, μη το κολλήσουμε στα καλά καθούμενα κι αρχίσουμε να κεντάμε.
Σοφία: Είσαι σοβαρή; Μόνο για σήμερα καλέ, έτσι για το καμουφλάζ.
Θεοπούλα: Α! Ευτυχώς
Σοφία: Αν το κέντημα ήταν ευχάριστο πράγμα θα το ξεκινούσαμε απ' τα δεκαπέντε μας και όχι στα γεράματα. Ό,τι πρωτοεμφανίζεται μετά τα 60 είναι χάλια.Πίεση, τριγλυκερίδια,κέντημα,χοληστερίνη...
Θεοπούλα: Η Κοντή!
Σοφία: Είναι κι αυτή μέσα; Ε κι αυτή;
Θεοπούλα: Δε θα ξεχάσω ποτέ την ημέρα που μου την έφερε σπίτι, σαν χθες το θυμάμαι,κι ας έχουν περάσει έξι χρόνια. 11 Μαΐου, η γιορτή της μητέρας, δώρο περίμενα την Κοντή μου έφερε.
Σοφία: Έτσι ξαφνικά;
Θεοπούλα: Έτσι ξαφνικά Σόφη μου. Μπαίνει μέσα ο γιος μου και μου λέει: «Μητέρα φέτος σού 'χω φέρει το καλύτερο δώρο απ' όλα τα άλλα χρόνια, τη νύφη σου.».
Σοφία: Έλα;
Θεοπούλα: Στο σταυρό που σου κάνω.Και μπαίνει μέσα η κοντή με μία μπλούζα απ' τα πανηγύρια με τη μούρη πασαλειμμένη με γκλίτερ,στο μαλλί μια κορδέλα μ' ένα ΝΑ φιόγκο για να παίρνει μπόι. Τ' ακούς; Τ' ακούω να λες. Αυτό ήταν το δώρο του. Με το που τη βλέπω πάω και σηκώνω το φιόγκο μήπως έχει κάρτα αλλαγής, αλλά.
Σοφία: ...δεν είχε.
Θεοπούλα: ΟΧΙ!
ΠΗΓΗ: http://el.wikiquote.org/wiki/Στο_Παρά _5
άρθρα-νέα
