Κοινότητα - Πύλη - Περιοδικό Φοιτητών Πανεπιστημίου Αιγαίου -- Πρωτοβουλία MyAegean

Γράφει ο Στέργιος Χαλούλης:

Νέα συνταρακτικά δεδομένα για την επί αιώνες νόσο-αίνιγμα «Ερωτίτιδα» (Eros Disease) έφεραν στο φως πρόσφατες ανακοινώσεις της ερευνητικής ομάδας του Πανεπιστημίου «Ouroloimoxis» Massachusetts με επικεφαλής τους κορυφαίους ερευνητές Prof. S.C. Yiatapanigyria MD, PhD και Prof. Spirus D. Virus MD, MSc.
Ο Σαλίγκαρος εξασφάλισε αποκλειστικά για τους αναγνώστες του συνέντευξη με τους διακεκριμένους Δρες που περιέγραψαν τη νόσο και παραθέτει το χείμαρρο των αποκαλύψεών τους...

ΑΙΤΙΟΠΑΘΟΓΕΝΕΙΑ

Σύμφωνα με τους διαπρεπείς επιστήμονες, η Ερωτίτις, που αποτελούσε ανεξιχνίαστο μυστήριο για την επιστημονική κοινότητα, απεδείχθη ότι οφείλεται σε ιογενή λοίμωξη, υψηλής μεταδοτικότητος και μολυσματικότητος! Οι Δρες του Πανεπιστημίου «Ouroloimoxis» έπειτα από επίπονες προσπάθειες κατάφεραν να απομονώσουν και να επωάσουν στελέχη του φονικού ιού, στον οποίο δόθηκε το κωδικό όνομα «Ο Φτερωτός Θεός» (εμπνευσμένο από αναπαραστάσεις της Μπαρόκ εποχής, όπου ο Έρως απεικονίζεται ως φτερωτό, παχουλό παιδί που εξακοντίζει τα φαρμακερά του βέλη με τόξο).

Ο χρόνος επώασης από τη στιγμή της μόλυνσης μέχρι την πλήρη ανάπτυξη του συνδρόμου ποικίλει από δευτερόλεπτα μέχρι και μήνες! Κατά τη διάρκεια της επωάσεως ο ασθενής δεν έχει ενοχλήσεις, παρόλα αυτά ο λοιμογόνος παράγων υποσκάπτει με δόλιο τρόπο τα θεμέλια της υγείας του.

ΚΛΙΝΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ-ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ:

Όπως επισημαίνουν στα τελευταία τους πορίσματα οι ερευνητές, τα συμπτώματα, η βαρύτητά τους και ο χρόνος εισβολής τους ποικίλλει ευρέως από ασθενή σε ασθενή, οπότε και οι ειδήμονες τονίζουν κατηγορηματικά ότι πρόκειται για σύνδρομο παρά για απλή νόσο. Αυτή η ποικιλομορφία οφείλεται στην επίδραση παραγόντων, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται: Η παθογονικότητα του στελέχους του ιού που θα προσβάλει τον ασθενή, το φύλο και η ηλικία του ασθενούς, καθώς και η ηλικία πρώτης προσβολής από τον ιό, η συλλοίμωξη με άλλο ιό, η παρουσία του ξενιστή από τον οποίο μεταδόθηκαν στον ασθενή στελέχη του ιού (κοινώς το αντικείμενο του πόθου) ακόμα και η εποχή του έτους (!), όπως επίσης και άλλοι, αδιευκρίνιστοι προς το παρόν ιδιοσυγκρασιακοί παράγοντες. Για ορισμένους εξ αυτών γίνεται ιδιαίτερη αναφορά (βλ. πιο κάτω) στις ανάλογες παραγράφους.

Επιπλέον, ανεξαρτήτως της αρχικής κλινικής εικόνας, στις πλείστες των περιπτώσεων, η εξέλιξη είναι προϊούσα, οδηγώντας αργά ή γρήγορα σε μη αναστρέψιμη επιδείνωση, ενώ η πρόγνωση είναι χείριστη!

Έτσι, ανάλογα με τη βαρύτητα των συμπτωμάτων, την ταχύτητα εξέλιξης της κλινικής εικόνας καθώς και τη διάρκεια της συμπτωματικής φάσης της νόσου, η ερευνητική ομάδα των Δρων Yiatapanigyria και Spirus D. Virus ανακοίνωσε την κάτωθι ταξινόμηση για την περιγραφή της Ερωτίτιδος:

ΜΟΡΦΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΗΣ ΤΟΥ ΣΥΝΔΡΟΜΟΥ:

- Οξεία

- Υποξεία

- Κεραυνοβόλος (λαϊκιστί: Με την πρώτη ματιά...ή Κατευθείαν στο Δόξα Πατρί)

- Καλπάζουσα (κατά το πρότυπο “Με παράσυρε το ρέμα,...καίγομαι γιΆ αυτήν και λιώνω, την αγαπώ”, “Όταν παίρνω φόρα, φόρα κατηφόρα κι ο Θεός ο ίδιος δε με σταματά”, “Για πού το Άβαλες καρδιά μου μΆ ανοιχτά πανιά”)

- Χρόνια-Υποτροπιάζουσα

- Ιδιοπαθής

- Απελπισμένη
Η απελπισμένη μορφή της νόσου συχνά επιπλέκεται με λοιμώδη χυλοπιτίαση, την οφειλόμενη στο Κλωστηρίδιο της Ερωτικής εξομολογίασης (“Χάνομαι χωρίς ελπίδα, μέρα-νύχτα στη Χαλκίδα, στο δικό σου το περίπου και στα ρεύματα του Ευρίπου”, “Γιατί δε με θες κυρά μου...”, “Με πλημμύρισαν τυφλές ελπίδες από κείνη τη στιγμή που μΆ είδες”). Στις περιπτώσεις δε ιδιοπαθούς ερωτίτιδας τα αίτια παραμένουν αδιευκρίνιστα.

Οι δύσμοιροι ασθενείς που θα λαβωθούν από τα “βέλη” του επικίνδυνου ιού παρουσιάζουν (ανάλογα με την κλινική μορφή) προσβολή στα εξής συστήματα:

Καρδιαγγειακό: Ο ιός προκαλεί οξεία στηθάγχη, που περιγράφεται από τους παθόντες ως σφίξιμο στο θώρακα και φούντωμα. Επίσης, επιφέρει ταχυκαρδία (ταχυαρρυθμία), που περιγράφεται ως φτερούγισμα της καρδιάς ή ως σκίρτημα (“Μια φούντωση, μια φλόγα έχω μέσα στην καρδιά”). Η στηθάγχη προκαλεί αντανακλαστικό άλγος στη λαρυγγική συσκευή που περιγράφεται ως “κόμπος” στο λαιμό. Συνεπεία αυτού παρατηρείται δυσκαταποσία, δυσλεξία, δυσαρθρία και λεκτική δυσπραγία. Τέλος, παρατηρείται περιφερική αγγειοσύσπαση και κεντρική συλλογή αίματος, ιδιαίτερα δε στην περιοχή της πυέλου.

Αναπνευστικό: Η ερωτίτις προκαλεί ταχύπνοια και δύσπνοια, επιδεινούμενη κατά τη νύχτα (παροξυσμική νυχτερινή δύσπνοια), οδηγώντας σε κάποιες εξεζητημένες περιπτώσεις σε διαταραχές της οξεοβασικής ισορροπίας.

Νευρολογικές διαταραχές: Αδικαιολόγητη ανησυχία, υπερένταση, μυϊκός τρόμος, σύγχυση, αδυναμία συγκέντρωσης (οξεία διαβασματική ανεπάρκεια), απώλεια μνήμης (άνοια κυμαινόμενης βαρύτητας) και μειωμένη αντιληπτικότητα, εκδηλώσεις που πιθανότατα ερμηνεύονται από τη μετατόπιση της αιματικής κυκλοφορίας προς την πύελο, η οποία περιορίζει την οξυγόνωση του εγκεφάλου και η οποία επιδεινώνεται από τις διαταραχές του αναπνευστικού, που προαναφέρθηκαν και που συμβάλλουν στην πλημμελή παροχή Ο2. Ειδικότερα, όσον αφορά στην άνοια, οι ασθενείς φεύγουν, ξεχνώντας διαρκώς παντός φύσεως προσωπικά αντικείμενα, όπως κλειδιά, γυαλιά, κινητό τηλέφωνο κ.ά. Επίσης, εμφανίζουν έκπτωση ακουστικής οξύτητας και οπτικής ικανότητας. Τείνουν να μην προσέχουν τους περαστικούς, δέντρα και κολώνες με πλείστα όσα δυσάρεστα επακόλουθα (τραυματισμοί, πτώσεις, μώλωπες, βρίσιμο...).

Ψυχοκοινωνικές διαταραχές: Υπερεκτίμηση δυνάμεων (βλ. “Αν είσαι πλάι μου μπορώ, τον κόσμο να νικήσω, να μην εγκαταλείψω...”), διαρκής ανεξήγητη ευδιαθεσία και αισιοδοξία, διαρκές, χωρίς αιτία χαμόγελο, απλανές βλέμμα που κατευθύνεται στο άπειρο (βλ. “...Ο φίλος μου εγκρίνιαζε: Ρε Χάρη σου μιλάω!”), μοναχικό περπάτημα με σκυφτό κεφάλι και τρίκλισμα (περιγραφόμενα με τον όρο “ερωτική μέθη”). Επίσης, εκδηλώνονται αιφνίδιες και αναίτιες, εναλλασσόμενες μεταπτώσεις χαράς-θλίψης (μανιοκαταθλιπτικές εκδηλώσεις), μεταπτώσεις όρεξης-ανορεξίας, ενώ κατά περιπτώσεις και φαινόμενα παλιμπαιδισμού. Επιπλέον, παρατηρείται σε ιδιαίτερα βεβαρυμένες περιπτώσεις ιδεοψυχαναγκαστική συμπεριφορά και τάσεις εξάρτησης από το αντικείμενο του πόθου (“Ήρθα κι απόψε, στα σκαλοπάτια σου”), ενώ δεν έλειψαν και περιπτώσεις “λατρείας” των πραγμάτων ή καταστάσεων που συνδέονταν στο μυαλό του ασθενούς με το πρόσωπο αυτό (Βλ. “Όλα σε θυμίζουν, απλά κι αγαπημένα, πράγματα δικά σου, καθημερινά”).

Από τον ιό επηρεάζεται και το Μεταιχμιακό Σύστημα του ΚΝΣ, ιδιαίτερα δε ο Δικτυωτός Σχηματισμός, με τις εξής συνέπειες: Οι ασθενείς έχουν παραισθήσεις και μια αδικαιολόγητη εντύπωση ότι όλα είναι ρόδινα. Επιπλέον, ονειροπολούν (στον ύπνο και στον ξύπνιο τους...). Τα όνειρα κατά τις μαρτυρίες των ίδιων των ασθενών είναι ποικίλης ύλης, με τα “πονηρά” όνειρα να κατέχουν την κορυφαία θέση στη θεματολογία.
Να σημειωθεί ότι εξαιτίας της προσβολής του νευρικού συστήματος από τη νόσο, οι ασθενείς παρουσιάζουν διαταραχές στον κύκλο ύπνου-διέγερσης: Στριφογυρνούν επί ώρες στο κρεβάτι τους μέχρι να κατορθώσουν να αποκοιμηθούν (βλέπε “Πάλι στη σκέψη της τρελής με βρήκε τΆ άστρο της αυγής ξενυχτισμένο...”), ενώ το πρωί εμφανίζουν δυσχέρεια στην αφύπνιση.

Ουροποιητικό: Αυξημένος ρυθμός σπειραματικής διήθησης και συχνουρία. Πέραν των ανωτέρω καταγράφονται οι εξής γενικευμένες διαταραχές: Συνεπεία της κεντρικής συλλογής αίματος παρατηρείται έντονη πυρεξία (“Στη ζωή μου καθεμία, καθεμία γνωριμία, μια καινούρια τρικυμία κι ένας άλλος πυρετός...”), πάγωμα των άκρων, έντονη εφίδρωση, ενώ η συλλογή αίματος στην πύελο επιφέρει ενίοτε “οίδημα” της περιοχής.

Όταν δε έρχονται σε οπτική επαφή με το αντικείμενο του πόθου παρουσιάζουν έξαρση της ανησυχίας, της δυσλεξίας, της εφίδρωσης και του μυϊκού τρόμου (“..Σε μια στιγμή το βλέμμα της πλανήθηκε στο χώρο κι απάνω μου σταμάτησε σαν κάτι να ζητούσε, ταράχτηκα και σκέφτηκα: Θεέ μου εμένανε κοιτάει...”). Επίσης, εξαιτίας της υπερδιέγερσης και της παροξυσμικής νυχτερινής δύσπνοιας οι ασθενείς παρουσιάζουν αϋπνίες, συχνούς αναστεναγμούς, λυγμούς και ξεφυσήματα. Οι πλείστοι των ασθενών παρουσιάζουν έντονη εξάρτηση από το κινητό τους τηλέφωνο, που δεν το αφήνουν στιγμή από τα χέρια τους, ενώ κάθε 2 δευτερόλεπτα κοιτούν αν έχουν κλήση ή γραπτό μήνυμα... Σε αρκετούς δε ασθενείς καταγράφηκαν εκτός των άλλων, ποιητικές και φιλοσοφικές τάσεις (“...κάτι στιχάκια σαλεμένων εραστών”.) Συχνό και ιδιαίτερα ανησυχητικό σύμπτωμα των νοσούντων είναι η πλήρης και πεισματική άρνηση ότι εκδηλώνουν οποιοδήποτε από τα ανωτέρω παθολογικά χαρακτηριστικά της νόσου. Οι ασθενείς έχουν με άλλα λόγια πλήρη άγνοια για τη νόσο τους (νοσοαγνωσία), οπότε και τους αποδίδεται ο χαρακτηρισμός “κατά φαντασίαν υγιείς”.

ΚΛΙΝΙΚΗ ΕΞΕΤΑΣΗ-ΕΥΡΗΜΑΤΑ:

Κατά την κλινική εξέταση ευρίσκονται τα παρακάτω παθογνωμονικά σημεία:

- Λήψη ιστορικού: Κατά τη συζήτηση με τον ασθενή αποκαλύπτονται τα εκτεταμένα νευροψυχολογικά προβλήματα που περιγράφηκαν παραπάνω.

- Επισκόπηση: Οι ασθενείς εμφανίζουν καταβεβλημένη και χλωμή όψη, καθώς και κοκκινισμένα μάτια, συνεπεία των διαταραχών του ύπνου που αναφέρθηκαν.

- Ακρόαση: Κατά την ακρόαση του θώρακος γίνονται αντιληπτά η ταχυκαρδία υπό μορφήν πεταρίσματος της καρδιάς (διαλείποντες πτερυγισμοί που εκλύονται κατά την οπτική ή άλλης φύσης επαφή με το αντικείμενο του πόθου και οι οποίοι αυτοϊώνται, δημιουργώντας χαρακτηριστική ΗΚΓραφική εικόνα), καθώς και η ταχύπνοια και η δύσπνοια.

- Ψηλάφηση: Κατά την ψηλάφηση ο εξεταστής παρατηρεί έντονο και ταχύ σφυγμό, περιφερική υποθερμία, αυξημένη κεντρική θερμοκρασία και εφίδρωση, καθώς και μειωμένα και διαταραγμένα αντανακλαστικά.

- Υποβάλλοντας τους ασθενείς σε ΗλεκτροΕγκεφαλοΓράφημα (ΗΕΓ) παρατηρείται ιδιαίτερα αυξημένη ηλεκτρική δραστηριότητα του εγκεφαλικού φλοιού κατά τα διαστήματα του REM ύπνου, που δικαιολογεί τα πολλά όνειρα. Συχνά οι ασθενείς παραμιλούν καθώς βιώνουν τα όνειρα αυτά.

- Κατά το βιοχημικό έλεγχο του αίματος εντοπίζονται αυξημένα επίπεδα ενδορφινών και άλλων ενδογενών οπιοειδών, που εξηγούν πιθανώς την διαρκή ευθυμία, καθώς και υψηλά επίπεδα φυλετικών ορμονών, που δικαιολογούν τη γενικευμένη διεγερτική συμπεριφορά και το “οίδημα” της πυελικής περιοχής. Τέλος, κατά τη μικροσκόπηση δείγματος αίματος παρατηρείται διαταραγμένο το σχήμα των ερυθρών αιμοσφαιρίων, τα οποία από αμφίκοιλοι δίσκοι μετατρέπονται σε καρδιόμορφα κύτταρα.

ΔΙΑΦΟΡΙΚΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ:

Η Ερωτίτις παρουσιάζει, όπως προαναφέρθηκε, μεγάλη κλινική ετερογένεια, καθιστώντας δύσκολη τη σαφή σταδιοποίηση της νόσου. Ωστόσο, τα παθογνωμονικά χαρακτηριστικά που περιγράφηκαν στην παράγραφο της κλινικής εικόνας, κινούν εύκολα τη διαφοροδιαγνωστική σκέψη του έμπειρου κλινικού ιατρού στη νόσο (όπως λέει και το ρητό: “Ο βήχας κι ο Έρωτας δεν κρύβονται”!). Κλειδί για τη διάγνωση είναι η λεπτομερής λήψη του ιστορικού και η ενδελεχής κλινική εξέταση.

ΕΠΙΔΗΜΙΟΛΟΓΙΑ:

Ο ιός της ερωτίτιδας παρουσιάζει παγκόσμια διασπορά, με σταθερή τάση αύξησης των κρουσμάτων και ταχεία εξάπλωση. Οι επιστήμονες που διεξήγαγαν τις έρευνες γύρω από τη φύση του ιού δεν κατόρθωσαν να ανακαλύψουν τον τρόπο διάδοσής του, αλλά εικάζεται ότι χρησιμοποιεί τον αέρα για να απλώνει τα θανατηφόρα δίκτυα του (“Love is in the air”), ενώ σημαντική θέση στη διασπορά του φαίνεται να έχει η ανθρώπινη επαφή. Το βέβαιον είναι, όμως, ότι ο ιός έχει υψηλό βαθμό μολυσματικότητας.

Όσον αφορά την κατανομή της ασθένειας στα δύο φύλα η έρευνα κατέδειξε ότι ο “φτερωτός” ιός δεν κάνει διακρίσεις ,ωστόσο παρατηρείται στα θήλεα εντονότερη εκδήλωση των συμπτωμάτων. Το σύνδρομο προσβάλλει ως επί το πλείστον νεαρά άτομα, με ομάδα υψηλού κινδύνου τους έχοντες ηλικία μεταξύ 15 και 35 ετών. Πρόκειται κατά βάσιν, για παιδική-νεανική ασθένεια. Ωστόσο, δε λείπουν τα κρούσματα σε γηραιότερους και παντρεμένους, τους κατά κόσμον “γερομπισμπίκιδες”, ευτυχώς όμως σε περιορισμένο αριθμό!

Επίσης, από την επεξεργασία των κλινικών περιστατικών που μελετήθηκαν, προέκυψε το συμπέρασμα ότι οι ασθενείς με ιστορικό παλαιότερης προσβολής από τον ιό παρουσιάζουν μεγαλύτερη επιρρέπεια σε νέα επιμόλυνση, καθώς και σε υποτροπή. Όσες δε περισσότερες ήταν οι φορές που οι ασθενείς είχαν προσβληθεί κατά το παρελθόν, τόσο πιο ευάλωτοι ήσαν στην επαναπροσβολή, εκδηλώνοντας ωστόσο ηπιότερη συμπτωματολογία. Ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο φάνηκε να παίζει για την κλινική βαρύτητα η ηλικία κατά την οποία ο ασθενής νοσεί για πρώτη φορά από τον ιό. Έτσι, όσοι πρωτομολύνθηκαν σε μικρή ηλικία, πέρασαν ηπιότερη μορφή της νόσου, ενώ όσοι πρωτοεμφάνισαν συμπτώματα σε μεγαλύτερη ηλικία, είχαν βαρυτάτη κλινική πορεία. Όπως λοιπόν ισχύει για κάθε παιδική ασθένεια, όσο μικρότερος νοσήσει κανείς, τόσο πιο ελαφρά κι ανώδυνα την περνά!

Η ερωτίτις παρουσιάζει άνιση κατανομή συχνότητας κρουσμάτων κατά τη διάρκεια του έτους. Ειδικότερα, η επιδημία του ιού παρουσιάζει σαφή έξαρση κατά τους εαρινούς μήνες (“φουσκοδεντριές”) (“...Ετίναζε την ανθισμένη αμυγδαλιά”) με έκκεντρη κορυφή κρουσμάτων (peak) στην περίοδο περί την 14η Φεβρουαρίου, οπότε και εκδηλώνεται πρόσθετη συμπτωματολογία: Οι ασθενείς εμφανίζουν αυξημένη καταναλωτική μανία με ιδιαίτερη προτίμηση σε δώρα, κοσμήματα, σοκολατοειδή και άνθη. Αυξημένη είναι η μολυσματικότητα και κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού.

Να σημειωθεί, τέλος, ότι όλα τα συμπτώματα που περιγράφηκαν παρουσιάζουν διακυμάνσεις που ακολουθούν τις εναλλαγές των κλιματικών συνθηκών (καλοκαιρίας-συννεφιάς, βροχοπτώσεων) κατά το πρότυπο: “ Συννεφιασμένη Κυριακή, μοιάζεις με την καρδιά μου...”

ΘΕΡΑΠΕΙΑ:

Η νόσος της ερωτίτιδας είναι ΑΝΙΑΤΟΣ!!! (“Έρως ανίκατε μάχαν”, όπως σοφά υπέδειξαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι).

Κατά το παρελθόν είχε προταθεί ως δυνητική θεραπεία ο ΓΑΜΟΣ (επιστημονική ονομασία “Το Βοτάνι του Ησαΐα”). Ορθή μεν η σκέψη των επιστημόνων τότε, καθώς ο γάμος σκοτώνει τον Έρωτα, το αίτιο δηλαδή της ασθένειας, αλλά απεδείχθη λίαν τοξικό φάρμακο, ικανό να σκοτώσει και τον ίδιο τον ασθενή...Ειδικά, στις περιπτώσεις που ο γάμος επεπλάκη με τη Νόσο του Πεθέριου Τέρατος, το ποσοστό επιβίωσης κατά τον 1ο χρόνο ήταν κάτω του 1% (δε γράφτηκε τυχαία το ρεμπέτικο άσμα “Αχ, καημένε Αθανασόπουλε...” που μιλά για ένα θύμα του πεθερίου τέρατος, καθώς και η τηλεοπτική σειρά “7 θανάσιμες πεθερές”). Ως εκ τούτου η θεραπευτική αυτή προσέγγιση έχει από καιρό εγκαταλειφθεί και αντενδείκνυται αυστηρά η εφαρμογή της!!!

Αξίζει να σημειωθεί ότι έχουν περιγραφεί στη διεθνή βιβλιογραφία σπάνιες περιπτώσεις ασθενών με απελπισμένη ερωτίτιδα που κατάφεραν να βρουν την ίαση. Οι ασθενείς αυτοί κατέφυγαν στην κατανάλωση μεγάλων ποσοτήτων οίνου άκρατου (“Πίνω και μεθώ, ωχ αμάν, μέρα-νύχτα τραγουδώ...γιατί όλο λες κούκλα μου πως δε με θες”), ενώ η αποθεραπεία τους υπήρξε φοβερά χρονοβόρος και επίπονος. Η ασθένεια δε τους άφησε αυτό που αποκαλείται “κουσούρι” (“Θέλω να σε ξεπεράσω μα δε γίνεται, και τι φταίει αυτός ο κόμπος που δε λύνεται...”). Στην προσπάθειά τους σημαντική κατεδείχθη ως επικουρική αγωγή η ακρόαση μουσικής που εξυμνεί τον πόνο και την απόγνωση, όπως “Μην του μιλάτε του παιδιού, αφήστε το να κλάψει...”, “Θα κλάψω πικρά μα θα ξεχάσω...”, “Μου ΅χεις κάνει τη ζωή μου κόλαση ”, “Φίλε έλα απόψε που πονάω, εκείνη που αγαπώ δεν είναι πια εδώ”, “Σε βλέπω στο ποτήρι μου και πίνοντας σε πίνω, κι άμα τελειώσει το πιοτό δεν ξέρω τι θα γίνω”, “¶σΆ τον τρελό στην τρέλα του”, “Κάποια, κάπου, κάποτε ήταν η ζωή μου”, “Έκλαψα χτες σαν μέτρησα τις πίκρες της ψυχής μου”, “Τι σου Άκανα και πίνεις”, “Αγριολούλουδο”, “Ποια νύχτα σΆ έκλεψε ”, “Έλα να με τελειώσεις”, “Έτσι ξαφνικά”, “Μετά από σένα το χάος, μετά από σένα το τίποτα”, “Ρίξε στο κρύσταλλο, ρίξε ουίσκυ, απόψε χάνομαι και ποιος με βρίσκει...”, καθώς και πλείστα βαρύτερα κοψοφλέβικα καψουροτράγουδα...

ΠΡΟΛΗΨΗ:

Δυστυχώς, λόγω της μεγάλης ετερογένειας των αντιγονικών επιτόπων του ιού, δεν κατέστη δυνατό να αναπτυχθεί εμβόλιο για την πάταξη της επιδημίας και την προφύλαξη του κοινού. Το μόνο αποτελεσματικό προληπτικό μέτρο που προτείνουν οι ερευνητές είναι η αποφυγή συναθροίσεων σε χώρους που ενδέχεται να ελλοχεύει ο ιός. Ιδιαίτερη προσοχή συνιστάται στην ομάδα υψηλού κινδύνου. Κλείνοντας, να καθησυχάσουμε όσους από εσάς υποπτεύεστε ότι πέσατε θύμα της νόσου ή έχετε ήδη εκδηλώσει κάποια από τα προαναφερθέντα συμπτώματα: Δεν υπάρχει κάτι που μπορείτε να κάνετε για την κατάσταση στην οποία περιήλθατε, και αφού δεν δύνασθε να το αποφύγετε, ζήστε το... (“Θα κλείσω τα μάτια, θΆ απλώσεις τα χέρια, θα βρουν να φωλιάσουν λευκά περιστέρια, αγάπη μου πρώτη, αγάπη μεγάλη, θα κλείσω τα μάτια κι όπου με βγάλει”)....και ο Ύψιστος μαζί σας!!!

Για το Σαλίγκαρο
Ο.... έγκριτος, μάχιμος, δαιμόνιος ρεπόρτερ (;)
Στέργιος Χαλούλης, 6οετής Φοιτητής Ιατρικής Αθηνών

Υποσημείωση: Οι συντάκτες της έρευνας θα ήθελαν να αφιερώσουν τις προσπάθειες και τις ανακαλύψεις τους σε όλα τα θύματα του ιού μα ιδιαιτέρως στον εξαίρετο συνάδελφο Δ.Κ., που λαβώθηκε από τα βέλη του Φτερωτού Θεού και μετά από σθεναρή, αλλά άνιση μάχη με την ύπουλη ασθένεια, υπέκυψε πρόσφατα...Φίλτατε Μήτσο, υπήρξε τιμή μας που σε γνωρίζαμε! Καλή τύχη, στο μεγάλο ταξίδι σου στις άγνωστες σφαίρες του Έρωτα, Έχε γεια!

Υποσημείωση από τη σύνταξη: Όταν ο Στέργιος μας έδωσε το κείμενο, ήταν ακόμα εκτοετής φοιτητής. Πλέον είναι πτυχιούχος της Ιατρικής Αθηνών. Στέργιο σου ευχόμαστε ολόψυχα καλή σταδιοδρομία και να παραμείνεις όπως ακριβώς είσαι, μοναδικός!

Το άρθρο μπορείτε να το κατεβάσετε σε εκτυπώσιμη μορφή από το site του περιοδικού:
http://saligaros.googlepages.com/Erwtitis.pdf
(χρειάζεται το δωρεάν πρόγραμμα Adobe Reader)