Σαν την Αρτεμη, την αρχόντισσά της και αρχαία θεά του Ολύμπου, η Λέρος αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της οικογένειας των Δωδεκανήσων, πλέοντας στα γαλάζια νερά του νοτιοανατολικού Αιγαίου.
Έχει έκταση 54 τ.χλμ και πληθυσμό 8.200 κατοίκων περίπου. Πρωτεύουσα της Λέρου είναι η Αγία Μαρίνα, ένας από τους οκτώ οικισμούς που απαρτίζουν το νησί.
Μολονότι είναι ένα μικρό νησί, η πρόσβαση σε αυτό είναι διπλή: εναέρια και θαλάσσια. Αεροπορικώς, η διάρκεια του ταξιδιού από το αεροδρόμιο Ελ. Βενιζέλος είναι 1 ώρα περίπου και σαφώς πολύ μικρότερη από αυτή των 10 περίπου ωρών, αναχωρώντας από το λιμάνι του Πειραιά. Βέβαια, η Λέρος συνδέεται με πάρα πολλά γειτονικά και μη νησιά, κυρίως μέσω θαλάσσης, οπότε η πρόσβαση καθίσταται ακόμα πιο εύκολη και πιο βολική. Τα δρομολόγια και στις δύο περιπτώσεις ποικίλλουν, ανάλογα με την εποχή.
Το λιμάνι του Λακκίου.
Κάπου εδώ είναι πιθανό και αναμενόμενο να συλλογιστεί κανείς ότι μέχρι στιγμής η Λέρος δε φαίνεται να παρουσιάζει κάποιο ιδιαίτερο γνώρισμα που να τη διαφοροποιεί από άλλα νησιά των Δωδεκανήσων και, γενικά, από άλλα ελληνικά νησιά. Κι όμως...γνωρίσματα απλά που χαρακτηρίζουν όλα τα νησιά, ταυτόχρονα τα ξεχωρίζουν μεταξύ τους σαν μοναδικά στίγματα επάνω στην υδρόγειο!
Οι μύλοι στο δρόμο για το κάστρο της Παναγίας.
Πανοραμική θέα από το κάστρο της Παναγίας.
Το ίδιο ισχύει και για τη Λέρο. Γενικά, πρόκειται για ένα νησί που χαρακτηρίζεται κυρίως από τη φιλόξενη, ταπεινή καρδιά των κατοίκων του, που δεν έχει να ανταγωνιστεί σε τίποτα την κοσμοσυρροή που παρατηρείται σε άλλα νησιά. Το κόστος ζωής διατηρείται ακόμη σχετικά χαμηλό. Νομίζω ότι όλα τα νέα παιδιά που καταγόμαστε, που έχουμε μεγαλώσει στη Λέρο, πάντα θα τη φυλάμε στην καρδιά μας, συνδέοντάς τη πρωτίστως με το κολύμπι. Κολύμπι στη Λέρο σημαίνει ξάνοιγμα στα πεντακάθαρα και καταγάλανα νερά στις παραλίες των οκτώ οικισμών. Μεταξύ αυτών, ξακουστές παραλίες είναι ο Βρωμόλιθος, τα Άλιντα, η Αγιά Κιουρά, τα Δυο Λισκάρια, η Γούρνα. Και επειδή κολύμπι χωρίς φαγητό δε γίνεται, η Λέρος ανταμείβει τους επισκέπτες της, φιλεύοντάς τους με κατεξοχήν θαλασσινές γεύσεις, αλλά και με τοπικές λιχουδιές: τυρί μυζήθρα για να συντροφεύσει τους λοιπούς μεζέδες, γκαβάφες σαν εναλλακτικό φρουτώδες επιδόρπιο, πουγκάκια και σβίγγοι, ικανά να καλύψουν κάθε υπογλυκαιμία!
Το Μπούρτζι.
Παντέλι: πανοραμική θέα.
Οι διακοπές είναι συνώνυμο της διασκέδασης, κάτι που ο ντόπιος πληθυσμός γνωρίζει καλά και γι’ αυτό έχει προνοήσει, προσφέροντας ποικίλες εναλλακτικές λύσεις καλοπέρασης, μερικές από τις οποίες επεκτείνονται και έξω από τα όρια του νησιού (καφετέριες, εστιατόρια, ταβέρνες, μπαρ, υπαίθρια πανηγύρια, αθλήματα, θαλάσσια σπορ, βιβλιοθήκη, μουσεία, αξιοθέατα, εκδρομές σε γειτονικές παραλίες/κοντινά νησάκια, αγορές). Δεν υπάρχει γούστο που μένει ανικανοποίητο.
Ο νερόμυλος στην Αγία Μαρίνα.
Τα καταλύματα (ξενοδοχεία όλων των κατηγοριών, διαμερίσματα, δωμάτια, κάμπινγκ) και τα μέσα μεταφοράς (ενοικιαζόμενα αυτοκίνητα/μοτοποδήλατα, λεωφορεία) εξαρτώνται επίσης από τα εκάστοτε γούστα.
Κατά τη γνώμη μου, εν έτι 2014, όντας παιδί μιας οικονομικά κυρίως κατακερματισμένης χώρας και, ειδικότερα, μέρος της νησιωτικής Ελλάδας, η Λέρος παραμερίζει το αδικαιολόγητο κοσμητικό επίθετο του «τρελονησιού» που της αποδίδεται, λόγω του ιστορικού παρελθόντος της. Αποτελεί έναν εναλλακτικό, ιδιαίτερο, άξιο προορισμό απόδρασης που έλκει τους ανθρώπους με τέτοιο τρόπο, ώστε ορισμένοι να τη θεωρούν δεύτερο σπίτι τους, ή, ακόμη και να εγκαθίστανται μόνιμα σε αυτή.
Ένα είναι σίγουρο... η Λέρος μένει αναλλοίωτη στο άλμπουμ αναμνήσεων κάθε επισκέπτη/επισκέπτριας! Τολμήστε να τη γνωρίσετε!
______
Πηγές εικόνων (επιμέλεια από ομάδα σύνταξης MyAegean): (froderik), (anybookers), (Dinos P), (Orf3us), (anybookers), (anybookers)