e3iswsi έγραψε:
Να υπενθυμίσω κατ' αρχήν ότι στο παρόν τόπικ συζητούμε για τη Χίο.
Για τη Σύρο παρακαλώ να συνεχίσετε τη συζήτηση στο http://my.aegean.gr/web/ftopict-2744.html
sgep έγραψε:
e3iswsi έγραψε:
Το καλύτερο θα ήταν να αντικατασταθεί αυτό το τμήμα από ένα μεταπτυχιακό για μηχανικούς, φυσικούς, χημικούς κ.α. πάνω στην οικονομία και διοίκηση.
Μην τα θέλετε όλα καθετοποιημένα κύριοι καθηγητές του ΤΜΟΔ!
Ευελιξία και κινητικότητα δεν διακηρύσσετε; Ορίστε.
Σωστά, άλλα ξέρεις τί λένε όταν είσαι "έξω από τον χορό".
Aν, για παράδειγμα, είχαν συγχωνεύσει τα τμ. Γεωγραφίας και Θάλασσας με το τμ. Περιβάλλοντος σ' ένα ενιαίο "τμήμα Γεωπεριβάλλοντος" (επίσης λογική κίνηση, μάλιστα το ένα σκέλος της έχει διατυπωθεί σε εξωτερική αξιολόγηση και θα έπρεπε να έχει γίνει εδώ και καιρό) ξέρεις ακριβώς πώς θα αντιδρούσαν οι δικοί σας καθηγητές, όπως και μεγάλη μερίδα των φοιτητών.
Recommendation 1: The merging of the existing UGPs (Department of Environment and Department of Marine Science) under the same School provides an opportunity to examine and review the menu of courses offered to increase the proportion of practical to theoretical courses without increasing the number of courses needed to graduate.
Τότε η δική σου θέση ποια θα ήταν; Σκέψου το λίγο.
Η διαφορά εδώ είναι ότι η γεωγραφία υπάρχει ως ξεχωριστό αντικείμενο για αιώνες στο εξωτερικό και χαίρει ιδιαίτερης εκτίμησης (τελευταία ήρθε και στην Ελλάδα).
Ενώ το ΤΜΟΔ αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία σε επίπεδο προπτυχιακού.
Το πρόγραμμα σπουδών μιλάει από μόνο του: Είναι δύο ξεχωριστά προγράμματα σπουδών, τοποθετημένα το ένα μετά το άλλο, γεγονός που δείχνει ότι το παραδέχονται και οι ίδιοι ότι θέλουν πρώτα να τους κάνουν μηχανικούς και μετά να τους κάνουν μετεκπαίδευση στα άλλα.
Το ξαναλέω και το πιστεύω ότι είναι ένας πολύ ενδιαφέρον και πολύ χρήσιμος συνδυασμός.
Αλλά όχι για προπτυχιακό! Η καθετοποίηση είναι πολύ κακή πρακτική όταν μιλούμε για εκπαίδευση!
Αφού ο στόχος τους είναι να μετεκπαιδεύσουν μηχανικούς πάνω στον τομέα Οικονομία και Διοίκηση, ας το κάνουν τριετές μεταπτυχιακό για έτοιμους μηχανικούς και θα επιτύχουν πολύ καλύτερα αποτελέσματα.
Και ο Denis Guedj είχε την ιδέα να συνδυάσει τα μαθηματικά με τη λογοτεχνία. Αυτό δε σημαίνει πως πρέπει να ιδρυθεί και τμήμα Μαθηματικής Λογοτεχνίας
To TMOD den ine prototipia iparxei se megala panepistimia tou ekswterikou To programma spoudwn mporei na exei diaforetika mathimata alla iparxei alilouxia metaksi tous kai auti ine i ousia autis tis sxolis auto to katanoei kapios sto 4o etos pou mpenei stin kateythinsi kai tote ginete i sinenosi olwn twn mathimatwn sto mialo tou.Ta mathimata pou kanoume stis kateythinseis exoun ws proapetoumenes tis gnwseis twn protwn etwn. I sxoli mas exi apodoxi apo ta kalitera panepistimia sto ekswteriko kai i pliopsifia twn apofoitwn ine euxaristimenoi me ti sxoli kai se periodous mi krisis i anergia gia autous itan sto 13.2% An den exeis teliwsei ena tmima opws kontevw na teliwsw egw tora den mporeis na exeis apopsi. Min ipovathizete ti sxoli mas me askopa sxolia pou mono disfimisi mporoun na tis dimiourgisoun. Parakatw parathetw ena sindesmo pou anaferei arketa panw sti sxoli mas: http://www.fme.aegean.gr/docs/tmod.pdf
Y.G. I sinxoneysi apo oti mas exoun pliroforisi den tha ginei opote ine askopi i sizitisi... Episimi enimerwsi apo oti kserume tha ginei tin tetarti apo to ypourgeio.
Karajohn έγραψε:
An den exeis teliwsei ena tmima opws kontevw na teliwsw egw tora den mporeis na exeis apopsi. Min ipovathizete ti sxoli mas me askopa sxolia pou mono disfimisi mporoun na tis dimiourgisoun.
Y.G. I sinxoneysi apo oti mas exoun pliroforisi den tha ginei opote ine askopi i sizitisi... Episimi enimerwsi apo oti kserume tha ginei tin tetarti apo to ypourgeio.
Δεν είναι δυσφήμηση να γράφεις τα αληθινά στοιχεία.
Η συμμετοχή σε έναν οργανισμό, όπως είναι ένα ίδρυμα ή ένα τμήμα, παράλληλα με τη γνώση αυξάνει και το συμφέρον των εμπλεκομένων, διδασκόντων, υπαλλήλων και φοιτητών, να διατηρηθεί "ως έχει" μία κατάσταση.
Υπό αυτό το πρίσμα το εάν θα πραγματοποιηθεί ή όχι τελικά η συγχώνευση ή το κλείσιμο ορισμένων τμημάτων δεν φαίνεται να έχει πολύ μεγάλη σχέση με αντικειμενικά κριτήρια αξιολόγησης, όπως εύκολα διαπιστώνουμε όλοι τον τελευταίο καιρό.
Παράθεση:
To TMOD den ine prototipia iparxei se megala panepistimia tou ekswterikou To programma spoudwn mporei na exei diaforetika mathimata alla iparxei alilouxia metaksi tous kai auti ine i ousia autis tis sxolis auto to katanoei kapios sto 4o etos pou mpenei stin kateythinsi kai tote ginete i sinenosi olwn twn mathimatwn sto mialo tou. Ta mathimata pou kanoume stis kateythinseis exoun ws proapetoumenes tis gnwseis twn protwn etwn.
I sxoli mas exi apodoxi apo ta kalitera panepistimia sto ekswteriko kai i pliopsifia twn apofoitwn ine euxaristimenoi me ti sxoli kai se periodous mi krisis i anergia gia autous itan sto 13.2%
Η έρευνα πεδίου διεξήχθη το φθινόπωρο του 2011 κι αφορούσε στους αποφοίτους της περιόδου 2005-2009.
Καταρχάς, ελπίζω να καταλαβαίνεις ότι είναι τεράστιο λάθος η παράθεση μίας έρευνα που στηρίζεται σε εισακτέους του 2005 και νωρίτερα. Είναι δυνατόν να συγκρίνεις την αγορά εργασίας το 2010, όταν ξεκινούσαν την σταδιοδρομία τους εκείνα τα παιδιά, με τις συνθήκες εργασίας που θα αντιμετωπίσουν οι νέοι φοιτητές και απόφοιτοι τη δεκαετία που διανύουμε;
Επιπλέον, ας δούμε με απόλυτους αριθμούς τις βαθμολογίες των εισακτέων από το 2008 έως το 2012, καθώς και τις προτιμήσεις που συγκεντρώνει το τμήμα στο μηχανογραφικό δελτίο την τελευταία διετία - γιατί τα ποσοστά του παραρτήματος (σελ. 24) μάλλον δε φανερώνουν όλη την εικόνα:
Το τμήμα συγκεντρώνει ελάχιστες "επιτυχίες" στις προτιμήσεις των αποφοίτων Λυκείου παρά τη χαμηλότατη βάση εισαγωγής την τελευταία πενταετία, ειδικά αν συνυπολογίσουμε ότι ο αριθμός των εισακτέων κινείται σε λογικά έως ευνοϊκά για ένα τμήμα επίπεδα (~100).
Θέλω να θέσω άλλα δύο ζητήματα, επειδή πιστεύω ότι δεν ωφελεί να εστιάζουμε σε ένα ή δύο συγκεκριμένες περιπτώσεις.
- Η εκπαιδευτική κουλτούρα μίας χώρας δε σημαίνει πως μπορεί - ή ότι είναι αναγκαίο! - να εφαρμοστεί με την ίδια επιτυχία σε μία άλλη, ακόμα και σε παρόμοιες εξωτερικές συνθήκες.
Ακόμα και αν δεχτούμε πως υπάρχουν "αντίστοιχα" βιώσιμα τμήματα (διάβασε τις δημοσιεύσεις της πρώτης σελίδας, όπου αναφέρεται εκτενώς το ιστορικό ίδρυσης ενός παρεμφερούς τμήματος στις ΗΠΑ) η παράθεση των ονομάτων ξένων ιδρυμάτων πολύ μεγαλύτερης ακαδημαϊκής παράδοσης και μεγέθους από οποιοδήποτε ελληνικό ίδρυμα μόνο χαμόγελα μπορεί να προκαλέσει, πέρα από εύλογα ερωτηματικά για την σκοπιμότητα της συγγραφής κειμένων παρόμοιας "επιχειρηματολογίας".
Ας δούμε τί χρειάζεται η εκπαιδευτική πολιτική της χώρας και ας αφήσουμε στην άκρη για λίγο τα μεγαλόπνοα οράματα: αν είναι αναγκαίο ακόμη ένα τμήμα Μηχανολόγων Μηχανικών, ας ιδρυθεί, ώστε να εξασφαλισθούν οι προοπτικές ανάπτυξης και εξέλιξής του τόσο σε προπτυχιακό/μεταπτυχιακό επίπεδο προσφερόμενων σπουδών όσο και σε επίπεδο έρευνας και παραγωγής τεχνογνωσίας.
Με άλλα λόγια, αρκετά με τις "εμπνεύσεις" στα προγράμματα σπουδών και έρευνας διαφόρων τμημάτων στα ελληνικά ΑΕΙ και ΤΕΙ.
- Όσα μας αποστέλλονται από το Πανεπιστήμιο ή ανακοινώνονται από το Υπουργείο είναι για να τα διαβάζουμε. Από την αρχή μέχρι το τέλος, όλοι οι φοιτητές, διότι μας αφορούν.
Συγκεκριμένα, παραπέμπω στα πρακτικά της συνεδρίασης του ΣΑΠΕ(30.03.2009), σελίδες 79 έως 89 του pdf αρχείου:
[...] Είναι ένα σχόλιο για λάθη που έγιναν σε ιδρύσεις Τμημάτων και πανεπιστημίων, έγιναν πάρα πολλά λάθη και βλέπω ότι όλοι τώρα έρχονται στα συμβατικά αντικείμενα. Ξεκίνησαν αντικείμενα να τραβάνε για την Ανατολή και τη Δύση και όλα έρχονται στα συμβατικά αντικείμενα, πιθανό να πήραν τίτλους τότε "εξωτικούς" για να πουν ότι είναι νέα τμήματα και θα καλύψουν ανάγκες της χώρας, αλλά όλοι βλέπουν η πραγματικότης ότι είναι αλλιώς. Και αυτή η διεύρυνση που έγινε η άκριτη ήταν λάθος για τα πανεπιστήμια και τα τραβάμε τώρα, όποτε έγινε και από όποιον έγινε.
Με αυτόν τον τρόπο ελπίζω θα σχηματίσουμε όλοι μία ιδέα της σοβαρότητας με την οποία λαμβάνονται αποφάσεις σε επίπεδο σχεδιασμού.
Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΛΙΑΓΚΟΥΡΑ, αν. καθηγητή στο Τμήμα Μηχανικών Οικονομίας και Διοίκησης του Παν/μίου Αιγαίου
Στο σχέδιο «Αθηνά» προτείνεται η απορρόφηση του Τμήματος Μηχανικών Οικονομίας και Διοίκησης στη Χίο από το Τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων της ίδιας πόλης.
Το παράλογο της «συγχώνευσης» ενός πενταετούς πολυτεχνικού τμήματος με ένα τετραετές οικονομικό τμήμα έχει γίνει ήδη αντικείμενο επικριτικών σχολίων σε πλήθος δημοσιευμένων κειμένων. Ομως η πρόταση αυτή αναδεικνύει και κάποια θέματα ουσίας που έχουν να κάνουν με τη σχέση ανάμεσα στην εκπαίδευση των μηχανικών και τις απαιτήσεις της σύγχρονης οικονομίας. Το βασικό ερώτημα είναι απλό: Υπάρχει ανάγκη για Μηχανικούς Οικονομίας και Διοίκησης (ΜΟΔ) στην ελληνική οικονομία;
Η απάντηση πρέπει να λάβει υπόψη της αφ' ενός τη διεθνή εμπειρία κι αφ' ετέρου τις ιδιαιτερότητες της ελληνικής οικονομίας. Η διεθνής εμπειρία είναι σαφής. Μετά την κρίση της παγκόσμιας οικονομίας κατά τη δεκαετία του 1970, παρατηρούμε μία αλματώδη ανάπτυξη των τμημάτων ΜΟΔ. Δύο ενδεικτικά παραδείγματα. Η Γερμανία απαριθμεί σήμερα 27 τέτοια τμήματα, τα οποία εδρεύουν στα γνωστότερα Πολυτεχνεία της χώρας. Στις ΗΠΑ έχουν ιδρυθεί τις τελευταίες δύο δεκαετίες πάνω από 20 πολυτεχνικά τμήματα ή προγράμματα προπτυχιακών σπουδών στη Μηχανική της Διοίκησης, στη Διαχείριση Τεχνολογίας και στη Χρηματοοικονομική Μηχανική. Η αλματώδης ανάπτυξη προπτυχιακών προγραμμάτων ΜΟΔ κατά τις τελευταίες δεκαετίες έχει άμεση σχέση με τους συνολικότερους μετασχηματισμούς που έχουν επιφέρει οι βαθιές τεχνολογικές αλλαγές σε συνδυασμό με την οικονομική παγκοσμιοποίηση.
Σε ένα διαρκώς μεταβαλλόμενο τεχνο-οικονομικό περιβάλλον, ο αυστηρός καταμερισμός εργασίας μεταξύ τεχνικών και οικονομικών-διοικητικών λειτουργιών έχει αποδειχθεί ιδιαίτερα επιζήμιος. Γι' αυτό οι σύγχρονες μέθοδοι οργάνωσης των επιχειρήσεων θέτουν ως βασική μονάδα διαχείρισης και λήψης αποφάσεων το έργο (project) το οποίο πρέπει να έρθει εις πέρας, και όχι ένα συγκεκριμένο τμήμα της επιχείρησης. Σε αυτό το πλαίσιο, είναι έκδηλη η ανάγκη μηχανικών που διαθέτουν τον απαραίτητο συνδυασμό τεχνικών και οικονομικών γνώσεων ώστε να συντονίσουν επιτυχώς το σύνολο ενός έργου.
Ακόμη πιο σημαντική είναι η εκθετική αύξηση της αβεβαιότητας και της πολυπλοκότητας των οικονομικών-διοικητικών συστημάτων και λειτουργιών (νέα χρηματοοικονομικά προϊόντα, επιχειρησιακές διαδικασίες, πληροφοριακά συστήματα διοίκησης, ηλεκτρονικές αγορές, τιμολογιακές πολιτικές, ανάλυση δεδομένων κ.ο.κ.). Ο σχεδιασμός και η διαχείριση των παραπάνω λειτουργιών-συστημάτων απαιτούν στελέχη ικανά να εφαρμόσουν τα εργαλεία του μηχανικού σε εντελώς νέες περιοχές, όπου τον κυρίαρχο ρόλο έχει ο ανθρώπινος παράγοντας και όχι οι φυσικές-χημικές διεργασίες. Αυτή η αλλαγή είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με το πέρασμα από τη βιομηχανική κοινωνία στην κοινωνία των υπηρεσιών. Η συνεχής αύξηση του μεριδίου του τομέα των υπηρεσιών στο ΑΕΠ και η συνακόλουθη τάση απο-βιομηχάνισης των αναπτυγμένων χωρών θέτουν επιτακτικά το θέμα του επαναπροσανατολισμού της εκπαίδευσης των μηχανικών.
Οι παραπάνω σχηματικές παρατηρήσεις αφορούν τη διεθνή εμπειρία. Τι ενδείξεις έχουμε ότι η δημιουργία μιας αντίστοιχης ειδικότητας στα ελληνικά Πολυτεχνεία δεν αποτελεί ακόμα μία άκριτη μεταφορά ξένων προτύπων στην ελληνική πραγματικότητα; Δεν χρειάζεται να είναι κανείς οικονομολόγος για να υποθέσει ότι το προφίλ του ΜΟΔ ανταποκρίνεται πλήρως στις ανάγκες της ελληνικής οικονομίας, η οποία δεν διαθέτει ισχυρή βιομηχανική βάση, αλλά έχει ανταγωνιστικό πλεονέκτημα στους τομείς των υπηρεσιών και των κατασκευών.
Η ανάγκη της ελληνικής οικονομίας για την ειδικότητα του ΜΟΔ προκύπτει εμφανώς κι από τις έρευνες για την επαγγελματική ένταξη των αποφοίτων των ελληνικών πολυτεχνικών σχολών. Ενδεικτικά, στην «Ερευνα για την Ενταξη στην Αγορά Εργασίας και την Επαγγελματική Εξέλιξη των Νέων Αποφοίτων του ΕΜΠ» (ΕΜΠ, 2007) αναφέρεται ότι το 34% των μεταλλειολόγων, το 38% των μηχανολόγων και το 50% των χημικών μηχανικών απασχολούνται σε οικονομοτεχνικές και διοικητικές αρμοδιότητες. Τα παραπάνω ποσοστά θέτουν ένα αναπόφευκτο δίλημμα σε όλους τους φορείς που εμπλέκονται με την εκπαίδευση των μηχανικών: ή θα συνεχίσουν να μεμψιμοιρούν για την «ετεροαπασχόληση» των μηχανικών σε οικονομικές-διοικητικές δραστηριότητες, ή θα δουν σε αυτές τις δραστηριότητες ένα νέο και πολλά υποσχόμενο πεδίο απασχόλησης.
Συμπερασματικά, τα υπάρχοντα στατιστικά στοιχεία δείχνουν, πέρα από την αστοχία της πρότασης συγχώνευσης του μοναδικού τμήματος ΜΟΔ στην Ελλάδα, και το εξής: ενώ η οικονομία της χώρας έχει ανάγκη από τη δημιουργία κι άλλων τέτοιων πολυτεχνικών τμημάτων, δεν έχει τελεσφορήσει άλλη προσπάθεια προς αυτή την κατεύθυνση. Η χάραξη μακροχρόνιας εκπαιδευτικής πολιτικής στη χώρα μας προσκρούει και στην έλλειψη στατιστικών στοιχείων. Φαίνεται όμως ότι ακόμη κι όταν διαθέτουμε τα κατάλληλα στοιχεία, αδυνατούμε να τα αξιοποιήσουμε.
Θερμά συγχαρητήρια στον κ. Αναπληρωτή Καθηγητή (σε πανεπιστημιακό τμήμα με βάση ~11000 μόρια που είναι υποψήφιο για συγχώνευση), ο οποίος έσπευσε να ανταποκριθεί στο κάλεσμα του κ. Πρύτανη (θαήμασταν-τόσοκαλύτερα-ανείχαμε-τμήμα-Τουρισμού)
Μυτιλήνη 01/03/2013, Η Πρυτανική Αρχή του Πανεπιστημίου Αιγαίου έγραψε:[...] Επιπρόσθετα, έχουμε επανειλημμένα επισημάνει την επείγουσα ανάγκη δημοσίευσης άρθρων, από μέλη της Πανεπιστημίου μας, σε εθνικού επιπέδου εφημερίδες, που να υποστηρίζουν τη διατήρηση και ενίσχυση των Τμημάτων και Σχολών μας. Λίγοι συνάδελφοι έχουν συμβάλει σε αυτό, παρά το γεγονός ότι όσα έχουν ήδη δημοσιευτεί είχαν θετική επίδραση.
Σε αυτήν την περίοδο, αυτό που έχει σημασία είναι να επιδιώκουμε ενωμένοι και αποτελεσματικά την υπεράσπιση του ενιαίου χαρακτήρα ΟΛΩΝ ανεξαιρέτως των εδρών, των Σχολών και των Τμημάτων του Πανεπιστημίου μας, κάτι για το οποίο η Πρυτανική Αρχή εργάζεται συστηματικά από την αρχή της θητείας της, σε συνθήκες εξαιρετικά δυσμενείς, όπως όλοι γνωρίζουμε.
Άξιος και ανιδιοτελής, μακάρι να ακολουθήσουν το παράδειγμά του και άλλοι εκλεκτοί συνάδελφοί του ανά την επικράτεια.
Με αυτά που διαβάζουμε και ακούμε, πραγματικά αρχίζεις να αναρωτιέσαι γιατί γίνεται όλη η φασαρία· όλα μα όλα τα ελληνικά ιδρύματα ανεξαιρέτως έχουν δημοσιεύσει Δελτία Τύπου ή ανακοινώσεις μελών ΔΕΠ όπου αναλύεται εκτενέσταταγιατί η αναδιάρθρωση δεν πρέπει να επηρεάσει ΟΥΤΕ ΕΝΑ από τα δικά τους τμήματα.
«O προϋπολογισμός της χώρας μας επαρκεί για τη χρηματοδότηση περίπου 15 πανεπιστημίων από τα 25 που διαθέτουμε, με συνέπεια να απειλούνται τα υπόλοιπα με κλείσιμο ή μαρασμό και να διακυβεύεται πλήρως στην πράξη η συνταγματική επιταγή για δημόσια δωρεάν παιδεία»
«Tα νέα Μεικτά Πανεπιστήμια που δημιουργούνται αποκτούν ρευστότητα πόρων εκτός κρατικού προϋπολογισμού, ευελιξία στη διοίκηση και την ανάπτυξή τους, και αντί να κλείσουν -πληγώνοντας αναπτυξιακά τις περιφέρειες που τα φιλοξενούσαν-, αποκτούν μια νέα δυναμική, αναπτύσσοντας την άμιλλα με τα παραδοσιακά δημόσια πανεπιστήμια που συνεχίζει να συντηρεί ο κρατικός προϋπολογισμός»
