Χαιρόμαστε αφάνταστα όταν συναντάμε συμφοιτητές μας που τολμούν να πράξουν δραστηριότητες και να προσφέρουν στους γύρω τους. Είναι ίσως μια πηγαία όμορφη ενδόμυχη πολλές φορές στους περισσότερούς μας κίνηση που μας γεμίζει με αισιοδοξία και χαρά. Πολύ πρόσφατα έτυχε μια ακόμη τέτοια συγκυρία: να γίνουμε κοινωνοί μιας πρωτοβουλίας για σύσταση ενός φοιτητικού συλλόγου με γνώμονα την αλληλεγγύη, γενικότερη δικτύωση με φορείς και την κοινωνία μες σε πλαίσιο εθελοντισμού και προσφοράς στο ευρύτερο κοινωνικό σύνολο... Η Λένα, ενεργό μέλος και πρωτοπόρος της πρωτοβουλίας, μοιράζεται μαζί μας σε μια μορφή «συνέντευξης» τις σκέψεις που υπάρχουν μέχρι στιγμής!
Καθώς ενθουσιαστήκαμε κι εμείς από τον ίδιο ακριβώς πρώτο ενθουσιασμό που νιώσαμε μόλις μάθαμε για τις κινήσεις, σκεφθήκαμε πως τί καλύτερο από το να προσκαλέσουμε σε μια παρουσίαση της όλης αυτής πρωτοβουλίας; Μένει να δούμε τα επόμενα βήματά της, μα ως τότε, ο λόγος είναι των ίδιων των παιδιών!
MYAEGEAN: Ας πάρουμε λοιπόν τα πράγματα από την αρχή. Βασικά, η αρχική πρωτοβουλία έρχεται ως μια πρόταση, η οποία είναι ποια ακριβώς;
ΛΕΝΑ: Προτείνουμε την σύσταση ενός φοιτητικού συλλόγου με χαρακτηριστικά εθελοντικής αλληλοϋποστήριξης ή συμβουλευτικής, που ξεκινά πρωτίστως σε επίπεδο επικοινωνίας φοιτητών με φοιτητές καθώς και σε άμεση επικοινωνία και συνεργασία με κοινωνικούς και περιβαλλοντικούς φορείς της πόλης. Θέλουμε να ενημερωθούμε για το έργο τους, να το διαδώσουμε και να το ενισχύσουμε.
MYAEGEAN: Και πώς προέκυψε αυτό; Υπήρξε κάποια αφορμή ή κίνητρο για να προχωρήσει η σκέψη;
ΛΕΝΑ: Προέκυψε από ανάγκη. Δική μου, των φίλων μου, των συμφοιτητών μου και είμαστε σίγουροι λίγο έως πολύ ολόκληρης της φοιτητικής κοινότητας. Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει κάποιο σύστημα στήριξης, ψυχολογικής ή κοινωνικής των φοιτητών. Και αυτό είναι σχεδόν ανεπίτρεπτο. Ο καθένας μας το ξέρει, όποιος είναι φοιτητής το ξέρει, ότι πολύ συχνά, αυτά τα χρόνια, έχουμε μόνο ο ένας τον άλλον. Αυτό πρεσβεύουμε...
MYAEGEAN: Ο σύλλογος αυτός απο ότι αντιλαμβανόμαστε, προσπαθεί να εγκολπώσει μέσα του και θέματα συμβουλευτικής αλλά κυρίως εθελοντική προσφορά σε τοπικές κοινωνίες και άλλες δράσεις σε ατομικό ή ομαδικό ύφος. Πώς συνδέονται όλα αυτά;
ΛΕΝΑ: Η πρώτη σκέψη είναι ότι δεν υπάρχει άνθρωπος ο οποίος να μην έχει έστω μία αγωνία. Κανένας δεν εξαιρείται από τα προβλήματα, παρόλο που υπάρχει η τάση να ιδιωτικοποιούνται, λες και αυτό που συμβαίνει σε μας, αποκλείεται να συμβαίνει σε κάποιον άλλον. Πόσο μάλλον οι φοιτητές, οι οποίοι εξ'' ορισμού αντιμετωπίζουν λίγο έως πολύ τις ίδιες δυσκολίες και απογοητεύσεις. Ένας σύλλογος λοιπόν που απαρτίζεται από φοιτητές και απευθύνεται σε φοιτητές μπορεί να προσεγγίσει τα ζητήματα αυτά με μία εντελώς διαφορετική κατανόηση, πιο προσωπικά. Την ίδια στιγμή ωστόσο θα βασιστεί σε υπάρχοντες φορείς τόσο για την στήριξή τους, όσο και για να τους στηρίξει μέσω εθελοντικής προσφοράς πάσης φύσεως.
MYAEGEAN: Σημαντικό είναι και το ότι ξεκινά με ευαισθησία από φοιτητική πρωτοβουλία. Ουτοπικό ή ρεαλιστικά πρακτικό;
Το επιβάλλει η εποχή και η θέση μας να ευαισθητοποιηθούμε και κατ'' επέκταση να δραστηριοποιηθούμε. Να συστήσουμε τον εθελοντισμό και την προσφορά όχι ως περιστασιακή δραστηριότητα, αλλά ως τρόπο ζωής. Να γνωστοποιήσουμε άμεσα και με σαφήνεια τι προβλήματα αντιμετωπίζει η πόλη στην οποία ζούμε και ένα-ένα να τα συμπεριλάβουμε στις προτεραιότητές μας. Καθόλου ουτοπικό για τον απλούστατο λόγο ότι τα οφέλη του εθελοντισμού είναι ανεκτίμητης αξίας και ειδικά σε τμήματα Κοινωνικών Επιστημών. Υπάρχουν πολλά παιδιά που μετέχουν, ξέρουν και προσπαθούν, η συλλογικότητα όμως μπορεί να φέρει εκπληκτικά αποτελέσματα. Και αυτό από μόνο του είναι κάτι που έμπρακτα συνεισφέρει στην βελτίωση πραγμάτων γύρω μας, από το πιο μικρό ως το πιο μεγάλο.
MYAEGEAN: Έχουμε δηλαδή εδώ στο ξεκίνημά του ένα εγχείρημα το οποίο προσπαθεί να δώσει ένα έναυσμα σε ανθρώπους νέους, φοιτητές σε πρώτο επίπεδο λόγω και του ότι η προσπάθεια έτσι ξεκινά, να προσφέρουν σε εθελοντικές δραστηριότητες που μπορεί να υπάρχουν ως ανάγκες στην τοπική ευρύτερη κοινότητα. Για παράδειγμα;
ΛΕΝΑ: Θέλουμε να δώσουμε βάση σε υπάρχοντες φορείς. Δεν θέλουμε να αγνοήσουμε συλλόγους και δημόσια όργανα που παλεύουν χρόνια. Άλλωστε εκείνοι διαθέτουν κάτι που εμείς δεν έχουμε, εμπειρία και κατάρτιση. Ενώ εμείς με τη σειρά μας μπορούμε να διαθέσουμε ένα τεράστιο δυναμικό νέων ανθρώπων, καινοτόμες ιδέες και αρκετά μέσα για την υλοποίηση των ιδεών αυτών. Ένα παράδειγμα που μπορώ να σκεφτώ είναι το ορφανοτροφείο. Όταν επισκέπτεσαι έναν τέτοιο χώρο παρέχοντας τις υπηρεσίες σου, είναι δυνατόν να διδάξεις καλλιτεχνικά, ξένες γλώσσες ή να οργανώσεις βραδιές ταινίας και παραμυθιών. Η μεγαλύτερη αλήθεια παρόλα αυτά είναι ότι η παρουσία σου ασκεί τέτοια επίδραση που ελάχιστη σημασία έχει πόσο μεγάλο ή μικρό είναι αυτό που θα προσφέρεις τελικά.
MYAEGEAN: Τί σκέψεις και δράσεις προγραμματίζονται ή συζητούνται για το εγγύς μέλλον; Πώς σκέφτεστε να προχωρήσετε;
ΛΕΝΑ: Το βασικότερο είναι να έρθουμε σε επικοινωνία με φορείς και δημόσια όργανα της πόλης. Να ενημερωθούμε για το έργο τους και να είμαστε σε θέση με τη σειρά μας να ενημερώσουμε την φοιτητική κοινότητα ως προς το τι συμβαίνει έξω από τον πανεπιστημιακό χώρο. Επίσης, πολύ σημαντικό είναι να διευκρινιστεί ο διατμηματικός χαρακτήρας του συλλόγου. Στην Μυτιλήνη για παράδειγμα, λειτουργεί τμήμα Περιβάλλοντος, Επιστημών της Θάλασσας, Πολιτισμικής Τεχνολογίας και Επικοινωνίας, Ανθρωπολογίας και Ιστορίας, Κοινωνιολογίας και Γεωγραφίας. Σχεδόν επιβάλλεται να ανταλλάξουμε γνώσεις... Είναι λογικό σε πρώτο επίπεδο να εστιάσουμε στην φοιτητική κοινότητα και να γνωστοποιήσουμε την παρουσία μας. Μακροπρόθεσμα ωστόσο, θα είμαστε σε θέση να επεκτείνουμε το έργο μας και να οργανώσουμε σεμιναριακά προγράμματα, ημερίδες, εκδηλώσεις σε συνεργασία με τις υπόλοιπες φοιτητικές ομάδες και τους συλλόγους του πανεπιστημίου και φυσικά να απευθυνθούμε στον τόπο που μας φιλοξενεί.
MYAEGEAN: Τί θα μπορούσαμε να πούμε κλείνοντας (προς το παρόν) την μικρή αυτή γνωριμία;
ΛΕΝΑ: Ακούσαμε πολλές απόψεις... Ίσως ο εθελοντισμός σε κάνει να σκέφτεσαι σχεδόν αυθόρμητα ότι κοστίζει σε χρόνο, ενέργεια, διάθεση που ενδεχομένως να αφιέρωνες στον εαυτό σου, στα δικά σου προβλήματα. Θέλουμε απλά να τονίσουμε πόσο αλλάζουν οι αντιλήψεις εάν βγάλουμε για μια στιγμή τους εαυτούς μας από την εξίσωση και αναλογιστούμε μόνο τον άλλον, γίνεται πολύ πιο εύκολο. Ξεκινάς με κάποιον που αγαπάς βαθιά. Θα υπολόγιζες ποτέ χρόνο, ενέργεια και διάθεση; Δοκιμάζεις λοιπόν, έστω για μία φορά, να βγεις από την καθημερινότητά σου, να «προσποιηθείς» ότι είσαι αυτάρκης, πλήρης, δυνατός, πανευτυχής και να προσφέρεις το χρόνο σου, την ενέργειά σου και την διάθεσή σου σε κάποιον άλλον. Εκείνη θα είναι και η στιγμή που θα ανακαλύψεις πως δεν προσποιείσαι.
Υπάρχουν φορείς, σύλλογοι, δημόσιοι οργανισμοί που αν μη τι άλλο χρειάζονται την στήριξή μας, αλλά και εμείς χρειαζόμαστε τη δική τους. Προτείνουμε απλώς έναν σύλλογο, μία συλλογική προσπάθεια που θα μεσολαβήσει και θα φροντίσει ο ένας να παρέχει στον άλλον.
ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ - ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ:
Την Κυριακή 4 Μαρτίου 2012 στις 12:00 στο κτήριο Χατζηγιάννη (στο κέντρο της Μυτιλήνης) θα πραγματοποιηθεί η πρώτη συνάντηση-συζήτηση και γνωριμία των ενδιαφερόμενων.
Η πρόσκληση είναι ανοιχτή σε όλους, ενώ σχετική αφίσα μπορείτε να ανακτήσετε παρακάτω, καθώς και στο σχετικό χώρο συζήτησης του forum: http://my.aegean.gr/web/ftopic-2309-10.html#27726
_________
Επιμέλεια συνέντευξης εκ μέρους της Ομάδας Σύνταξης του My.Aegean.gr: (archive_lena), (inertia), (e3iswsi)
Επιμέλεια οπτικού υλικού συνοδευτικού από Ομάδα Σύνταξης. Φωτό: (My.Aegean.gr), (freedigitalphotos), (teaksato)