Συνέντευξη-επιμέλεια: Τζένη Παπαζιού
Ο Μοχάμετ είναι ένας νέος επιστήμονας που έφτασε τον Σεπτέμβρη του 2008 στη Σύρο με μία βαλίτσα στο χέρι, για να κάνει διδακτορικό στα μαθηματικά υπό την επίβλεψη του καθηγητή Νίκου Χατζησάββα.
Η γυναίκα του Μάριαμ λίγους μήνες μετά άφησε τη δουλειά της στη γραμματεία του Πανεπιστημίου της Τεχεράνης και ακολούθησε τα βήματά του, χωρίς ωστόσο να μπορέσει να πάρει άδεια παραμονής στη χώρα μας για περισσότερους από έξι μήνες. Ζουν στην Ερμούπολη και πολύ εύκολα καταλαβαίνει κανείς πως είναι δύο από μας.
Aπό το Ιράν στις Κυκλάδες... Η συνέντευξη
Ο Μοχάμετ κι η γυναίκα του Μάριαμ στην Ερμούπολη της Σύρου
[φωτό: Γιώργος Πυρουνάκης]
Πώς είναι η ζωή στο Ιράν;
Μοχάμετ-Μάριαμ: Στο Ιράν το να ζεις σε μια μικρή πόλη είναι πιο εύκολο από το να ζεις σε μια μεγαλούπολη. Στις μικρές πόλεις οι περισσότεροι άνθρωποι ζουν σε μεγάλα σπίτια, αλλά στις μεγάλες πόλεις, όπως η Τεχεράνη, η Ταμπρίζ, το Ισφαχάν και άλλες πόλεις, οι άνθρωποι ζουν σε διαμερίσματα, τα οποία βρίσκονται σε πολύ μεγάλα κτίρια. Εμείς ζούμε στην Τεχεράνη, την πρωτεύουσα του Ιράν. Είναι πολύ πυκνοκατοικημένη και επιβαρυμένη πόλη. Ο πληθυσμός της ξεπερνά τα 13 εκατομμύρια. Επίσης, εξ αιτίας του υπερπληθυσμού υπάρχει μεγάλο κυκλοφοριακό πρόβλημα. Ωστόσο, έχουμε πραγματικά μεγάλα πάρκα. Σχεδόν όση είναι η έκταση της Ερμούπολης είναι τα πάρκα που κάνουν βόλτα οι κάτοικοι της Τεχεράνης. Οι Ιρανοί αγαπάνε πολύ το πικ νικ. Πολύ συχνά παίρνουμε το φαγητό μας και πηγαίνουμε σε κάποιο κοντινό πάρκο μαζί με φίλους για πικ νικ.
Τι το ξεχωριστό μπορεί να δει κάποιος στο Ιράν;
Άγαλμα στην αρχαία πόλη της Περσέπολις
[φωτό: Paul Keller]
Μ-Μ: Μπορείς να δεις βουνά, ερήμους, ζούγκλες, θάλασσα, παραλίες και όλα αυτά σε μία χώρα. Υπάρχουν πολλά ιστορικά μέρη τα οποία έχουν μεγάλο ενδιαφέρον για κάποιον ξένο, όπως η Περσέπολις στο Σιράζ, το τέμενος Τζάαμε στο Ισφαχάν, η μεγάλη ζούγκλα στο βόρειο Ιράν, η Κάντοβαν Τάουν στην Ταμπρίζ και πολλές μεγάλες και αρχαίες εκκλησίες στο Αζερμπαϊτζάν.
Τι σας έχει λείψει από την πατρίδα;
Μάριαμ: Όλο αυτό τον καιρό μου έχει λείψει πρώτα απ’ όλα η οικογένεια μου και οι φίλοι μου.
Μοχάμετ: Μου λείπουν από τη χώρα μου οι αληθινές τέσσερις εποχές. Χιόνι το χειμώνα, βροχή και αέρας το φθινόπωρο, πράσινο την άνοιξη και ζέστη το καλοκαίρι.
Τι ξέρουν οι Έλληνες για το Ιράν;
Μ-Μ: Οι Έλληνες δεν γνωρίζουν τίποτα για το Ιράν. Κάποιοι δεν ξέρουν καν που βρίσκεται και άλλοι δεν έχουν ακούσει ούτε το όνομα. Όταν τους λέμε ότι είμαστε από το Ιράν οι περισσότεροι πιστεύουν ότι είμαστε από το Ιράκ. Μια τελείως διαφορετική χώρα που απλώς είναι γειτονική μας.
Τι σας έκανε θετική εντύπωση στη Σύρο;
Μ-Μ: Μας έκανε θετική εντύπωση η κουλτούρα των ανθρώπων, η καλή συγκοινωνία, οι ωραίες παραλίες, το ότι οι άνθρωποι εδώ είναι ευγενικοί, ειλικρινείς και χαλαροί. Εδώ οι άνθρωποι μπορούν να είναι αυτό που θέλουν. Πολύ καλές εντυπώσεις έχουμε από τη Βαρδάκειο όπου διδασκόμαστε την ελληνική γλώσσα. Η δασκάλα είναι εξαιρετική και εμείς έχουμε κάνει αρκετούς φίλους από άλλες χώρες. Στην Ελλάδα είναι εντυπωσιακός ο τρόπος που γιορτάζουν οι άνθρωποι την Πρωτοχρονιά, το καρναβάλι, το Πάσχα.
Τι σας έχει δυσκολέψει;
Μάριαμ: Νιώθω άσχημα όταν κάποιοι άνθρωποι με κοιτάνε περίεργα επειδή φοράω τη μαντίλα. Πολλές φορές στα εστιατόρια παρατηρώ κάποιους ανθρώπους να με κοιτάνε επίμονα και θέλω να πάω και να τους εξηγήσω πώς είμαι και εγώ όπως αυτοί. Πώς δεν έχω κάποια διαφορά από εκείνους. Ο κόσμος δεν ξέρει ότι φοράμε τη μαντίλα για να μη βλέπουν οι άνδρες τα μαλλιά μας. Επίσης, δεν υπάρχει ναός για να προσευχηθούμε και είναι κάτι που πραγματικά μας έχει λείψει.
Οι σχέσεις σας με του Έλληνες πώς είναι;
Μ-Μ: Οι σχέσεις μας με τους Έλληνες είναι πολύ φιλικές. Είναι φιλόξενοι άνθρωποι. Δεν βλέπουμε συχνά θυμωμένους ανθρώπους και αυτό είναι πολύ ωραίο.
Τι θα θυμάστε από την Ελλάδα;
Μοχάμετ: Θα θυμάμαι από την Ελλάδα την καλή συμπεριφορά των ανθρώπων, την Άνω Σύρο και την Ακρόπολη, το μουσακά, τον καφέ στην πλατεία Μιαούλη και την παραλία της Ερμούπολης. Δεν θα ξεχάσω όμως το ότι η γυναίκα μου δεν μπορεί να πάρει βίζα για να μείνει μαζί μου στην Ελλάδα μέχρι να τελειώσω το διδακτορικό.
Ποιές είναι οι διαφορές των Ελλήνων με τους Ιρανούς φοιτητές;
Μοχάμετ: Οι Έλληνες φοιτητές έχουν περισσότερη ελευθερία από τους φοιτητές στο Ιράν. Μπορούν να έχουν περισσότερα πράγματα. Μπορούν να κλείσουν τις σχολές τους. Αυτό απαγορεύεται στη χώρα μας. Η ποιότητα του φαγητού είναι πολύ καλή εδώ -τουλάχιστον στο τμήμα της Σύρου- και μάλιστα είναι και δωρεάν. Στο Ιράν το φαγητό είναι πολύ κακό στο Πανεπιστήμιο. Όμως έχουμε πολύ καλές κτιριακές υποδομές, κάτι στο οποίο υστερεί το εδώ Πανεπιστήμιο.
Τι θα θέλατε να αλλάξει για να βελτιωθεί η ζωή σας στην Ελλάδα;
Μοχάμετ: Ελπίζουμε να βρεθεί λύση στο θέμα της απόκτησης άδειας παραμονής για να μπορούμε και οι δυο να είμαστε μαζί.
Μάριαμ: Εάν μείνουμε θα ήθελα να δουλέψω. Είναι δύσκολο να μείνω εδώ χωρίς δουλειά. Ειδικά για μένα που δουλεύω από τα 17 είναι δύσκολο να μένω σπίτι χωρίς να κάνω κάτι. Είμαι πολύ στεναχωρημένη γιατί δεν μπορώ να είμαι μαζί με τον άντρα μου όπως δικαιούμαι. Εαν ήξερα πως στην Ελλάδα είχαν αυτό το νόμο θα έλεγα στον Μοχάμετ να πάμε σε κάποια άλλη χώρα.
Υπάρχει κάτι που σας θυμίζει την πατρίδα;
Μ-Μ: Τα φαγητά μας είναι πολύ κοντινά. Πολλές φορές έχουν και παρεμφερή ονόματα. Επίσης και η κουλτούρα μας είναι κοντινή. Ειδικά το δέσιμο με την οικογένεια είναι κάτι που το συναντά κανείς και στο Ιράν.
Μία από τις γέφυρες του Ισφαχάν
[φωτό: Shervin Afshar]
Πληροφορίες-Credits:
Συνέντευξη: Τζένη Παπαζιού
Φωτογραφία 1: Γιώργος Πυρουνάκης
Φωτογραφία 2: Paul Keller
Φωτογραφία 3: Shervin Afshar
Κείμενο και φωτογραφίες υπόκεινται σε Creative Commons Άδεια χρήσης, σύμφωνη και με την πολιτική δημοσιεύσεων του παρόντος ιστότοπου
[ download τεύχους σε μορφή PDF (~6MB) ]
Αναφορά στον αρχικό δημιουργό - (Attribution) 
Διανομή του παράγωγου έργου με τους ίδιους όρους της αρχικής άδειας - (Share Alike) 
By 
