Κοινότητα - Πύλη - Περιοδικό Φοιτητών Πανεπιστημίου Αιγαίου -- Πρωτοβουλία MyAegean

Δυο γονείς, ένα παιδί και το μέλλον. Οι λέξεις αυτές ίσως είναι αρκετές για να χτίσουν το σκελετό και το βασικό νόημα της ταινίας. «Ένας χωρισμός» ( «A separation» ) ο τίτλος της. Ιρανικής παραγωγής και με το βαρύ φορτίο του βραβείου ΟSCAR 2012 για την καλύτερη ξενόγλωσση ταινία.

Ο Ναντέρ και η Σιμίν είναι παντρεμένοι δεκατέσσερα χρόνια κι έχουν αποκτήσει μαζί μια κόρη. Η ιστορία ξεκινάει με την δυσκολία λήψης απόφασης των γονιών να εγκαταλείψουν το Ιράν για το καλύτερο μέλλον όλων και κυρίως της κόρης τους. Ο Ναντέρ διαφωνεί κάθετα, γιατί δεν μπορεί να φύγει απ' την πατρίδα του, τον κρατάει «δέσμιο» ο ηλικιωμένος πατέρας του ο οποίος πάσχει από Αλτσχάιμερ. Και μετά επέρχεται ο χωρισμός. Η Σιμίν φεύγει απ' το σπίτι και ο σύζυγός της αναγκάζεται να βρει μια γυναίκα να φυλάει τον άρρωστο πατέρα του τις ώρες κατά τις οποίες θα λείπει απ' το σπίτι για να βρίσκεται στη δουλειά.

Όλα ξεκινάνε τότε. Η πρόσληψη της γυναίκας, μια εγκυμοσύνη κι ένα ψέμα θα κάνουν την ταινία ένα πολυθεματικό αριστούργημα. Η ταυτόχρονη παρουσίαση του πεπαιδευμένου με τον μέσο Ιρανό κάτοικο, δηλαδή η μόρφωση και η έλλειψη παιδείας, η αστική τάξη και η φτώχεια, η θρησκεία, οι ανθρώπινες σχέσεις και το περίεργο περιβάλλον που επικρατεί στο Ιράν συνθέτουν ίσως μία από τις σημαντικότερες ταινίες της χρονιάς. 

Αποτυπώνονται χωρίς υπερβολές το κοινωνικό γίγνεσθαι εν έτη 2012 στο Ιράν, καθώς και οι επηρεασμένες συμπεριφορές των ανθρώπων. 

Συγκλονιστική σκηνή ανάμεσα σε πολλές είναι εκείνη που ο γιος Ναντέρ κάνει μπάνιο τον πάσχοντα πατέρα του από Αλτσχάιμερ και καθώς τον πλένει, σκύβει πάνω στο γυμνό του ώμο και κλαίει ακούγοντας τα αναφιλητά του ταυτόχρονα με το νερό που τρέχει.
Επίσης να αναφερθεί ότι στην κορύφωση της ταινίας βοηθάει σημαντικά και το ωραίο σάουντρακ, που ντύνει τα τελευταία λεπτά. 

Και στο τέλος αναρωτιέσαι πως αν δεν υπήρχε ο χωρισμός στην αρχή της ταινίας όλα θα έπαιρναν διαφορετική ροή. Να τη δείτε ανεπιφύλαχτα!