σκέψεις πάνω στην τηλεόραση και τα Μ.Μ.Ε
..Θλίψη μου προκαλεί η φτηνή σας χαρά και γέλιο η φτηνή σας θλίψη…
Λέξεις τριγυρνούν μέσα μου.. τρομολαγνεία, παραθυροφιλία, μία μικροαστική ανία, αποβλάκωση, ψέμα, αηδία.. Συμφέρον, χρήμα, μίσος, ατομικισμός, και ένας Μεγάλος Αδερφός σε ένα ολυμπιακό και γεμάτο στολίδια 1984. Μία ψευδαίσθηση που δε λέει να αποχωρήσει. Και να σαι ξανά, το σάπιο σου κουφάρι ξεκουράζεις μετά από άλλη μία μέρα που έρχεται να τονώσει την ανυπαρξία σου…Κλείνεις τη πόρτα του μυαλού σου με το τηλεκοντρόλ και ξεδιψάς τη σκέψη σου με το χορηγό της μεγάλης σας ιδέας.. βρίσκεται απέναντι σου μα δεν μιλάς, είσαι ο δέκτης, ένα ποσοστό, ένα δεκαδικό ψηφίο στο ακριβό γραφείο ενός μπουρζουά τεχνοκράτη.. μα δεν σε νοιάζει, θες απλά να κλείσεις τα μάτια.. είσαι ο δέκτης, και δέχεσαι…
Αναφορά στον αρχικό δημιουργό - (Attribution) 
Διανομή του παράγωγου έργου με τους ίδιους όρους της αρχικής άδειας - (Share Alike) 
από Angl στις Τρίτη, 21 Ιουνίου 2005 (14:02:02)
Εγώ πάντως από τότε που σταμάτησα να βλέπω τηλεόραση, είμαι ένας ευτυχισμένος άνθρωπος.