Το πλοίο αρχίζει να χάνεται στον ορίζοντα και ορατά μένουν πλέον τα απόνερά του κοιτάζοντας από το λιμάνι της Σύρου. Τα 7 παιδιά (συμβολικός αριθμός;) έφευγαν για ταξίδι με προορισμό τη Σάμο… Το νησί τους περίμενε καρτερικά… με χέρια στην ανάταση και αγκαλιές και μουσικές θεσπέσιες… ήταν τα παιδιά της Σάμου που τόσο καιρό προετοίμαζαν αυτή την επίσκεψη.
Ο Αλέξανδρος, ο Δημήτρης, η Κατερίνα, ο Κώστας και ο Στέλιος υποδέχτηκαν τα παιδιά που πλέον ξεμπάρκαραν…Εκείνες οι στιγμές, οι πρώτες, είχαν μια μαγεία…η επαφή γινόταν επιτέλους, τα μάτια συναντήθηκαν…τα χέρια σφιχτόδεσαν αναμεταξύ τους και αντάμωσαν οι καρδιές συμβολικά. Ήταν η ώρα της «πεφωτισμένης» αυτής μικρής διαδικτυακής κοινότητας να πάρει σάρκα και οστά και να δώσει τη θέση της στην αρχική ιδέα, την ιδέα της εμπειρίας...
Οι πρώτες ώρες κύλησαν ομαλά με διαδικαστικές λεπτομέρειες. Ο καθένας χωρίστηκε σε σπίτια και μικρές «σφαίρες επιρροής», ουσιαστικά σε μικρά βασίλεια με επικεφαλής τους φοιτητές της Σάμου. Τρεις με τον Αλέξανδρο, δύο με το Δημήτρη και δυο με τον Κώστα. Το κάθε σπίτι με τη δική του ξεχωριστή ομορφιά, το δικό του «καπετανάτο».
Ημέρα 1η: Το Σάββατο του Ουράνιου Τόξου
Και είπε να ξημερώσει η επόμενη μέρα, μια μέρα βροχερή, μουντή και με αέρα που λυσσομανούσε… αρκετά αποθαρρυντική για τα σχέδια που από καιρό είχαν συζητηθεί στα πλαίσια του MyAegean Experience. Κι όμως η θέληση ήταν μεγάλη και η αποφασιστικότητα περίσσευε. Πολλά από τα μέλη άλλωστε είχαν ενεργή δράση κατά το παρελθόν σε ο,τι αφορά εξωτερικές δραστηριότητες και εκδρομές. Αλλά δεν ήταν αυτό μόνο που μας έκανε εκείνη τη μέρα να αψηφήσουμε τις αντίξοες συνθήκες του καιρού, ήταν το ομαδικό πνεύμα και η ψυχή που φάνηκαν σε όλη τη διάρκεια της μέρας.
Περπατώντας παράλληλα με τη θάλασσα, εικόνες βγαλμένες ως από πίνακα κυριαρχούσαν. Κύματα που πάφλαζαν πάνω σε απόκρημνα βράχια, έπλεκαν μοναδικό θέαμα με το καταπράσινο των λόφων από ψηλά. Η θάλασσα με ένα χρώμα τυρκουάζ, βαθύ μπλε και κατά τόπους καφέ έδειχνε την έντονη αναταραχή της. Τότε, λοιπόν, οι φωτογραφικές μηχανές άρχισαν να ζεσταίνονται, ερασιτέχνες και γνώστες-χομπίστες έκαναν ο,τι μπορούσαν για να αποτυπώσουν σε φιλμ ή κάρτες μνήμης κάτι που έχει αποτυπωθεί έτσι κι αλλιώς για πάντα στη μνήμη όλων των παρευρισκόμενων. Αν υπήρχε συλλογική μνήμη για το MyAegean, εκείνη η ανεπανάληπτη «συναυλία» της φύσης στη Σάμο θα είχε μείνει εκεί.
Ακολούθησε ο περίπατος στο δάσος, με το υγρό στοιχείο να κυριαρχεί και πάλι, αυτή τη φορά σε μορφή μικρού ποταμιού. Ο αέρας συνέχιζε το έργο του, όταν ξαφνικά σήμανε μια πραγματική «προειδοποίηση»…ένα κρακ ακούστηκε και είδαμε όλη ένα ξερό δέντρο να πέφτει με δύναμη και να σέρνεται για λίγο ως το ποταμάκι. Κι όμως ακόμα κι εκεί αρκετοί δε δίστασαν να συνεχίσουν, μέχρι να δουν τα μικρά καταρρακτάκια πιο πέρα. Για τον Αλέξανδρο, Κατερίνα, Δημήτρη, Έλλη, Κώστα, Δανάη, Μιχάλη, Γιάννη, Αντώνη και τους δυο Δημήτρηδες με τα ποδήλατα έτσι κι αλλιώς άρχισε να σουρουπώνει και δυστυχώς έπρεπε να γυρίσουν σε ένα πιο ασφαλές σημείο. Αργότερα στο γυρισμό το τοπίο που πριν ήταν εύκολα διακριτό, τώρα είχε ντυθεί με το πέπλο της νύχτας, έχοντας όμως κι αυτό ξεχωριστή γοητεία. Οι φωτογράφοι της παρέας πρόλαβαν ευτυχώς πιο πριν να απαθανατίσουν το ηλιοβασίλεμα εκείνο της Σάμου…
Το βραδάκι πια τα παιδιά κατηφόρισαν προς μπαράκι της περιοχής όπου η νύχτα τους επεφύλασσε στιγμές συντροφικές με διάθεση παρεΐστικη. Όλοι θα θυμούνται τις χορευτικές φιγούρες της Δανάης και τις cool προτροπές του Μιχάλη «ελάτε παιδιά να Groov-άρουμε!!» καθώς και πολλά άλλα που λησμονούμε αυτή τη στιγμή. Σίγουρα εκείνο το βράδυ τα παιδιά ήρθαν ακόμα πιο κοντά και κατέστρωσαν και τα σχέδια της επόμενης μέρας μεταξύ άλλων.
Κυριακή: ορθοπεταλιές και αστροταξίδια
Η επόμενη μέρα, λοιπόν, έμελλε να είναι πιο ευνοϊκή για ποδήλατο! Οι Δημητράδες και ο Κώστας οργάνωσαν μια εξόρμηση στη φύση οπού οι πεταλιές έδωσαν ρεσιτάλ! Αποδείξεις για αυτά τα τελευταία υπάρχουν και σε βίντεο, αφού τα παιδιά φρόντισαν να «τραβήξουν» ενδιαφέροντα highlights. Κάποια στιγμή σύντομα αυτά τα βίντεο θα είναι διαθέσιμα για όλους τους φίλους του MyAegean. Ένα όμως γεγονός σημάδεψε εκείνη τη μέρα…μετά τη βροχή ο ουρανός σα να ήθελε να μας ευχαριστήσει για τον περισσό ζήλο που είχαμε την προηγούμενη μέρα, μας χάρισε ουράνιο τόξο... όχι ένα αλλά δύο!!! Το σχετικά σπάνιο διπλό ουράνιο τόξο ήταν καταπληκτικό! Φυσικά οι φωτογράφοι έπιασαν πάλι δουλειά και το αποτέλεσμα μπορείτε να το δείτε στη Gallery. Αυτό το διπλό τόξο χαρακτήρισε το όλο εγχείρημα με συμβολικό τρόπο, όπως αυτό γεφυρώνει Γη και Ουρανό, με τον ίδιο τρόπο η φιλοσοφία που διακατέχει την ομάδα θέλει να γεφυρώσει τις ψυχές όλου του Αιγαίου…
Και συνεχίζοντας το «ημερολόγιο καταστρώματος», νωρίς το μεσημεράκι της Κυριακής, όταν οι ...ποδηλατάδες της παρέας επέστρεψαν και οι πιο ...υπναράδες είχαν πλέον σηκωθεί, όλο το team άραξε σε μια καφετέρια στο λιμάνι, ώσπου να έρθει το πλοίο με το οποίο και θα αποχωρούσαν πίσω για Σύρο οι περισσότεροι. Οι στιγμές στο λιμάνι και πάλι συγκινησιακά φορτισμένες, ανταλλαγή με χειραψίες και αγκαλιές, υπόσχεση για να κρατηθεί η επαφή με τις νέες αυτές φιλίες που ξεκίνησαν να αναπτύσσονται και ένας αποχαιρετισμός στην Σάμο, το όμορφο αυτό νησί.
Το υπόλοιπο της ημέρας η οποία κίνησε σε χαλαρούς ρυθμούς ως το απόγευμα, μας περίμενε με 2 βασικά events, την ραδιοφωνική συνέντευξη στον «Χώρο», το φοιτητικό ραδιόφωνο της Σάμου και αμέσως μετά την ανοιχτή συνάντηση-συζήτηση για το MyAegean και ιδέες-προτάσεις αλλά και mini-παρουσίαση σε νέους ενδιαφερόμενους! Τόσο η συνέντευξη με τις ερωτήσεις που μας έκαναν οι οικοδεσπότες της εκπομπής όσο και η κουβέντα που ακολούθησε στον «Αλγόριθμο της Γεύσης» και στον χώρο της «Ίριδας», της κινηματογραφικής λέσχης, έδωσε έναυσμα για πολλές ιδέες, σκέψεις, προβληματισμούς, ενώ από τους περισσότερους όπου και μιλήσαμε, είτε προσωπικά είτε μέσα στις ανοιχτές κουβέντες,
Η βραδιά εκείνη μετά την «Ίριδα» είχε έναν ακαδημαϊκό χαρακτήρα σε ό,τι αφορά τη γνώση...Ήταν η βραδιά της αστροπαρατήρησης! Ο Αλέξανδρος σε ρόλο δασκάλου-παιδαγωγού ανέλαβε να μας εισαγάγει σε μια μοναδική μυσταγωγία με φόντο έναν έναστρο ουρανό και παρέα μας ένα κοινό ανυπόμονο για επαφή με το άγνωστο... Ένα άγνωστο που με την ώρα γινόταν απόλυτα κατανοητό, καθώς ο «δάσκαλός» μας διάβαζε μαζί μας το αλφαβητάρι των ουρανίων σωμάτων. Το τηλεσκόπιο μπροστά μας βαρύ και επιβλητικό, «κοιτούσε» προς το διάστημα, ενώ ο καθένας μας προσπαθούσε να μπεί στο ρόλο του αστροπαρατηρητή. «Να εδώ βλέπετε τον τάδε αστερισμό» θα έλεγε πότε ο Αλέξανδρος πότε η φιλική Μαρία και όλοι με τη σειρά θα έβλεπαν μέσα απο τους «μαγικούς» φακούς για να γίνουν κι αυτοί κοινωνοί της ομάδας αστροπαρατήρησης.
Ήταν μια εμπειρία μοναδική στα πλαίσια του MyAegean, μιας και η Αστρονομία γενικότερα είναι εμβληματική για το νησί της Σάμου. Ευχόμαστε όλοι να συνεχιστεί η παράδοση της αστροπαρατήρησης και στον επόμενο σταθμό του «eXperience».
Δευτέρα και Τρίτη: ημέρες φοιτητικής καθημερινής ζωής στη Σάμο
Το σαββατοκύριακο είχε περάσει, μια νέα εβδομάδα ξεκινούσε, και το μεγαλύτερο της μέρας μας βρήκε στο στέκι του Αλγόριθμου, μαζί με πλήθος φοιτητών... Κάτι η βροχή, κάτι η βαριά λίγο ατμόσφαιρα λόγω του καιρού, μάλλον πολλοί δίστασαν να πάνε για μάθημα, είτε άλλοι περνούσαν για λίγο από το χώρο και επέστρεφαν σε κάποιο άλλο διάλειμμα μεταξύ των μαθημάτων... Πιάσαμε διάφορες κουβέντες με παιδιά, ανταλλάξαμε εμπειρίες από την φοιτητική μας καθημερινότητα, ιδέες, σκέψεις, προβληματισμούς... Κάτι ενδιαφέρον, γίναμε μάρτυρες πολλών παιδιών που επιθυμούσαν τη συγκρότηση μιας νέας ομάδας Φωτογραφίας, το αξιοπερίεργο, τα παιδιά αυτά μοιράστηκαν την ιδέα τους αυτή, χωρίς όμως να έχουν προηγουμένως βρεθεί μεταξύ τους! Τελικά υπάρχουν πολλοί που να ενδιαφέρονται δραστηριοποιηθούν σε ενδιαφέρουσες κινήσεις, αλλά μερικές φορές δεν το γνωρίζουν! Ακόμη και στο ίδιο νησί!
Η Δευτέρα το απόγευμα μας βρήκε και πάλι με μια συνάντηση-συζήτηση, παρόμοιο με αυτό της Κυριακής. Η πρόθεσή μας ωστόσο ήταν στην συζήτηση αυτή να υπάρξουν περισσότεροι εκπρόσωποι ομάδων, εκπρόσωποι από τους Φοιτητικούς Συλλόγους της Σάμου και άλλοι φίλοι και φίλες, για να συζητήσουμε πράγματα πιο συγκεκριμένα σχετικά με αλληλοσυνεργασία φοιτητικών ομάδων και άλλες πρωτοβουλίες-δράσεις. Δεν είχαμε το αναμενόμενο αποτέλεσμα, αλλά και πάλι η κουβέντα είχε ενδιαφέρουσα εξέλιξη και ανανεώσαμε τα ραντεβού μας για επόμενες online συζητήσεις, αλλά και με όσους μπορέσουν, σε meetings ξανά από κοντά, στο εγγύς μέλλον!
Σε παρόμοιο μοτίβο κύλησε και η Τρίτη, με ελαφρώς βροχερό καιρό και μια μουντάδα που πολλούς ίσως θα τους έπιανε μια μελαγχολία... Η μέρα ήταν και η τελευταία μας στη Σάμο, οπότε ένας λόγος παραπάνω... 4 ημέρες, κι όμως όλες αυτές οι στιγμές που βιώσαμε με τα παιδιά όλα έδειχναν σαν να γνωριζόμαστε χρόνια, σαν να είχε περάσει αρκετός καιρός! Οι στιγμές του αποχαιρετισμού ήταν με συγκίνηση, πιστεύουμε όλοι μας περάσαμε υπέροχα και όπως αναφέρθηκε ήδη, οι στιγμές όλες έχουν χαραχθεί στη μνήμη μας ανεξίτηλα. Η υπόσχεση: το «eXperience» είναι εδώ και ισχυρό, και θα συνεχίσει να μεγαλώνει, να εξελίσσεται, να δρα ως μια ανεπανάληπτη εμπειρία, έναν θησαυρό συναισθημάτων και βιωμάτων. Μπορούμε να κάνουμε πολλά και όμορφα πράγματα, ο καθένας μας και όλοι μαζί, ακόμη περισσότερα! Αρκεί να τολμούμε. Από τα πιο μικρά ως τα πιο μεγάλα, με θέληση και αγάπη για ό,τι κάνουμε.
Μια μικρή ευχή: όλες αυτές οι εμπειρίες να μπορέσουμε να τις ζήσουμε ξανά, κι ακόμη καλύτερα, στη Σάμο αλλά και στα υπόλοιπα νησιά του Πανεπιστημίου Αιγαίου, με πολλούς ακόμη φίλες και φίλους!
Περισσότερες φωτογραφίες:
http://my.aegean.gr/gallery/myaegean-experience/2007_SamosEvent/
από xaderfi στις Δευτέρα, 17 Δεκεμβρίου 2007 (14:38:59)