Στην ζωή δεν κάνουμε πάντα αυτό που μας αρέσει.
Μπορεί να μην ακούγεται τόσο ωραίο, μα το μόνο σίγουρο είναι πως μαθαίνουμε πολλά απ'τις αναποδιές που μπορεί να εμφανιστούν...
Πότε δεν μου είχε περάσει απ'το μυαλό η σχολή της Κοινωνιολογίας, πόσο μάλλον όταν αυτή ήταν στο νησί μου. Όταν όμως ήρθε η ώρα του μηχανογραφικού και πάντα κατευθυνόμενος απ'την όχι αναμενόμενη βαθμολογία μου, η σχολή έμοιαζε καλή ως προς την ιδιοσυγκρασία μου, ωστόσο πίστευα πως θα περνούσα σε κάποια άλλη σχολή μιας και ήθελα να φύγω απ'το νησί.
Τα αποτελέσματα ανακοινώθηκαν κι εγώ είμαι επιτυχών στην Κοινωνιολογία Αιγαίου. Ήξερα οτι υπήρχαν πολλές πιθανότητες να περάσω σ'αυτήν, αφού διέθετα σχεδόν χίλια μόρια παραπάνω. Στεναχωρέθηκα αρκετά, δεν ήθελα να μιλαω γι'αυτό, μα στο τέλος άλλαξα γνωμη. Ο λόγος; Είχα περάσει σε μια πολύ καλή σχολή, δεν θα επιβάρυνα οικονομικά την οικογένειά μου και θα άρχιζα ουσιαστικά μια νέα ζωή λίγο έξω απ'τον τόπο μου.
Σκέφτηκα πώς θα ενιωθα αν δεν περνούσα στις Πανελλαδικές και έτσι εκτίμησα περισσότερο τον εαυτό μου. Πέρασα ενδέκατος (11) στο τμήμα μου χωρίς κανένα φροντιστηριο και δεν το λέω για να καυχησιολογήσω, αλλά για να δείτε πως αν θέλουμε κατι αληθινά, τότε κανείς δεν μπορεί να μας σταματήσει απ'την πραγμάτωσή του και αν εμφανιστεί κάποιο εμπόδιο, το μόνο που έχουμε να κάνουμε ειναι να προχωρήσουμε λέγοντας «Καθε εμπόδιο σε καλό», χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν πρέπει να αδράττουμε την κάθε ευκαιρία, μικρή ή μεγαλη.
___
φωτό: άλμπουμ "εγγραφές πρωτοετών 2009" (MyAegean ΦωτοGallery, Πανεπ. Αιγαίου)