Κοινότητα - Πύλη - Περιοδικό Φοιτητών Πανεπιστημίου Αιγαίου -- Πρωτοβουλία MyAegean

Γράφει η Μαριάννα Καρακουλάκη :

Όλα τα ωραία κάποτε τελειώνουν λένε. Έτσι και στην περίπτωσή μας.
Πριν από 4 χρόνια (μερικοί, μεταξύ και εμού, λίγο παραπάνω) ήρθαμε στο Αιγαίο γεμάτοι όνειρα για να κάνουμε ένα νέο βήμα, μια νέα αρχή. Ήρθαμε, ο καθένας από εμάς και σε ένα διαφορετικό νησί, χωρίς να γνωρίζουμε κανέναν, χωρίς να ξέρουμε τι να περιμένουμε.

Για πολλούς το Πανεπιστήμιο και το τμήμα που πέρασαν, δεν ήταν η πρώτη τους επιλογή. Άλλο να είσαι Θεσσαλονίκη/Αθήνα και άλλο να είσαι σε ένα νησί όπου τα πάντα είναι μακριά. Η οικογένεια, οι φίλοι και όλα όσα με τα οποία ήμασταν γνώριμοι. Αλλά τα χρόνια που μείναμε εδώ μας αποζημίωσαν με τον καλύτερο τρόπο. Οι απογοητεύσεις φυσικά και υπήρχαν, πουθενά εξάλλου δεν είναι όλα ρόδινα. Ένα μάθημα που δεν περάσαμε, μια παρεξήγηση, ένας καυγάς αλλά στο τέλος μένουν μόνο τα καλά. Το γέλιο με τις παρέες μας, τις επιτυχίες στο πανεπιστήμιο και τόσα άλλα που δε θα ξεχάσουμε ποτέ.

Το καλό με το Πανεπιστήμιο Αιγαίου είναι ότι μας έκανε να αισθανόμαστε σαν οικογένεια. Με τα κουσούρια της βέβαια (αριστερά, δεξιά και κεντρώα κυρίως), αλλά και πάλι, η αίσθηση της οικογένειας δεν αλλάζει - ειδικά μεταξύ των φίλων που κάναμε. Στις χαρές, στις λύπες, στις ευτυχισμένες αλλά και στις δύσκολες στιγμές οι φίλοι που κάναμε εδώ ήταν δίπλα μας για να χαρούν μαζί μας αλλά και για να μας συμπαρασταθούν. Αυτό είναι και το θετικό του Πανεπιστημίου μας. Παρά το γεγονός ότι είναι μακριά από τα σπίτια μας, μας έδωσε την ευκαιρία να έρθουμε κοντά σε διαφορετικούς ανθρώπους και να τους αισθανθούμε δικούς μας. Μας δόθηκε η ευκαιρία να ανταλλάξουμε απόψεις με άτομα από διαφορετικά υπόβαθρα. Μας δόθηκε η ευκαιρία να έρθουμε κοντά στους καθηγητές μας διότι μέσα σε μια τόσο μικρή κοινότητα είναι πιο εύκολο να γνωρίσεις εκείνον που βρίσκεται απέναντί σου. Στα μεγάλα πανεπιστήμια είσαι ίσως απλά ένας αριθμός μητρώου αλλά στο δικό μας είσαι ο Γιάννης, η Μαρία, η Ελένη.

Πλέον έχει φτάσει η στιγμή να πούμε αντίο. Σε λίγες μέρες το Πανεπιστήμιο Αιγαίου αλλάζει φρουρά (σε κάποια τμήματα έχει αλλάξει ήδη), εμείς θα πάρουμε ή μπορεί να πήραμε ήδη αυτό που περιμέναμε τόσο καιρό - τα πτυχία μας και μετά από λίγο θα ακολουθήσει η νέα φουρνιά που θα έχει τα ίδια όνειρα και προσδοκίες με εμάς. Ο δικός μας κύκλος στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου κοντεύει να κλείσει αλλά για κάποιους άλλους περιμένει να ανοίξει. Έτσι είναι εξάλλου σε όλες της φάσεις της ζωής. Κάτι τελειώνει και κάτι νέο αρχίζει. Αυτό που θα μείνει όμως, είναι όλες οι στιγμές που ζήσαμε στο πανεπιστήμιο ΜΑΣ, γιατί πλέον δεν είναι απλά το απρόσωπο Πανεπιστήμιο Αιγαίου αλλά το Πανεπιστήμιο ΜΑΣ.

________

Πηγές εικόνων (επιμέλεια από ομάδα σύνταξης MyAegean): (Easa Shamih)