Γράφει η Γεωργία-Αννα Μπιτζανάκη:
Με τη φράση «όλα συγχωρούνται»* συνοδεύει το εξώφυλλό της στο φύλλο που δημοσίευσε η εφημερίδα Charlie Hebdo μετά το συγκλονιστικό συμβάν στο Παρίσι το Γενάρη του 2015. Χιλιάδες άνθρωποι σε όλο τον κόσμο αγόρασαν την εφημερίδα που το περιέχει, ή το «κατέβασαν», και ίσως κάποιοι μπήκαν στη διαδικασία αυτή για πρώτη φορά. Ίσως δεν ήταν θαυμαστές των τολμηρών σκιτσογράφων που δολοφονήθηκαν στα γραφεία όπου πραγματοποιούσαν την τέχνη τους...
Αναμφισβήτητα τα σκίτσα τους θα χαρακτηρίζονταν ως τολμηρά, και άγγιζαν λεπτές γραμμές πνευματικών ηθών, ιερών και οσίων, όλων των θρησκειών. Όσο προσβλητικό όμως και αν ήταν το έργο τους, σε τίποτα δεν δικαιολογείται η δολοφονία τους με τον «τιμωρητικό»- «εκδικητικό» χαρακτήρα που έφερε. Κανένας άνθρωπος δεν έχει το δικαίωμα να αφαιρεί την ζωή του συνανθρώπου του.
Το γεγονός αυτό, το οποίο συντάραξε την παγκόσμια κοινή γνώμη, σε συνδυασμό και με άλλου είδους ανελευθερίες, αποτελεί αφορμή για προβληματισμό. Το ζήτημα είναι πως ελευθερίες τις οποίες η Ευρώπη είχε κατοχυρώσει, μέσα από αγώνες, όπως αυτό της ελευθερίας του λόγου και του τύπου, αρχίζουν να εκλείπουν, είτε λόγω συμφερόντων, είτε με ακραίες μορφές βίας, όπως έφερε το συγκεκριμένο περιστατικό. Ίσως θα ήταν βοηθητικό το να χρησιμοποιούνται σωστά τα εργαλεία που μας προσφέρουν πληροφόρηση, όπως έντυπες και ηλεκτρονικές πηγές. Μελετώντας, θα διαπιστώσουμε ότι σε μια δημοκρατική κοινωνία, καμία άποψη δεν είναι δυνατόν να επιβληθεί με τη βία, και κανείς δεν έχει το δικαίωμα να απαγορεύσει σε κανένα να φέρει την άποψή του, όσο λανθασμένη και αν την θεωρεί.
Όπως επίσης, ότι η ελεύθερη βούληση είναι το πιο σημαντικό δικαίωμα του ατόμου που συντελεί στην πρόοδο και στον προβληματισμό μιας κοινωνίας και σε περιπτώσεις προσβλητικών περιεχομένων, η διαχείριση αυτού που θίγει από τον θιγόμενο, αποτελεί και το επίπεδο πολιτισμού της κοινωνίας αυτής.
Μια άλλη φράση έχει ειπωθεί κάπου, επεκτείνοντας την έννοια στο ότι ο "ρόλος" του θιγόμενου σε μια κατάσταση είναι κάτι που αυτόκλητα επιλέγει να τον πάρει κάποιος, δεν αποτελεί επί της ουσίας δικαίωμά του, η ανωτερότητα και σεβασμός στη διαφορετικότητα είναι επίσης μια επιλογή, επιλογή που κάθε άνθρωπος καλείται να παίρνει καθημερινά, σε κάθε έκφανση των δραστηριοτήτων του:
Η προσβολή δεν είναι δικαίωμα, αλλά επιλογή σου. ("Insult is not a right, it is an option.")
Σίγουρα οι οικογένειες των θυμάτων δεν υπέστησαν προσβολή αλλά απώλεια, κάτι σαφώς τραγικότερο και ανεπανόρθωτο...
Μεταξύ των θυμάτων στο Charlie Hebdo: O deputy chief editor Bernard Maris και οι εικονογράφοι Georges Wolinski, Jean Cabut ("Cabu"), Stephane Charbonnier (που ήταν επίσης και αρχισυντάκτης), και ο Bernard Verlhac ("Tignous").
______
* Σημείωση της ομάδας σύνταξης MyAegean: Η φράση «όλα συγχωρούνται» κρίθηκε ως καταλληλότερη για την απόδοση της αντίστοιχης φράσης από τα γαλλικά: «tout est pardoneé», που προσεγγίζεται με την έννοια του ιστορικού ενεστώτα στην ελληνική γλώσσα.